Buch lesen: «Gezondheid uit de apotheek van God»

Maria Treben

Voorwoord

Ondanks veel aanvallen van verschillende zijde tegen mijn persoon en tegen mijn raadgevingen in mijn boek »Gezondheid uit de apotheek van God«, hebben veel geestdriftige brieven van gezonde én zieke mensen, van artsen en andere geneeskundigen uit binnen- en buitenland, mij ertoe bewogen om mijn nieuwste ervaringen met de geneeskruiden in een herziene en uitgebreidere uitgave van dat boek, ook verder aan de mensen beschikbaar te stellen.

In een tijd, waarin een groot deel van de mensheid zich sterk van een natuurlijke levenswijze verwijdert en door hun verkeerde levensinstelling gevaarlijke ziektes op zich zien toekomen, moeten we weer terugkeren naar onze geneeskruiden, die ons de lieve God in zijn goedheid sinds onheugelijke tijden schenkt. Pastoor Kneipp zei daarover in zijn boek: »Voor iedere ziekte groeit er een kruidje!« Aldus kan iedereen zijn gezondheid ondersteunen, indien hij uit voorzorg, tijdig planten en kruiden uit »de apotheek van God« verzamelt, de kruidenthee dagelijks of gedurende een kuur drinkt, kruidenextracten gebruikt voor inwrijvingen of omslagen, als hete kruidencompressen, of als toevoegsel bij het baden. Indien men besluit om geneeskruiden te gaan gebruiken, dan kan men het beste met bloedzuiverende kruiden, zoals b.v. daslook, brandnetel, ereprijs, paardenbloem en weegbree beginnen.

Zo’n kuur kan nooit schaden, indien de gebruiksaanwijzingen nauwkeurig worden gevolgd. Indien de kuur geen of slechts heel langzaam verlichting of hulp brengt, dan kan het mogelijk zijn, dat er in de woning of op de werkplaats, geopatische aardstralen zijn. Hier moet dan een ervaren wichelroedeloper aan te pas komen, om stralenvrije plaatsen aan te wijzen.

Bij een sterk gevoel van onwel zijn, bij koorts en alle andere duidelijke ziektesymptomen mag het niet nagelaten worden om tijdig een arts bij de zieke te roepen, om de juiste diagnose te laten vaststellen en om raad te vragen. Het is eveneens vanzelfsprekend, dat het verloop van een zware ziekte en het geneesproces, door een geneesheer gewetensvol moeten worden gecontroleerd.

Dat de klassieke geneeskunde zich langzaam naar de natuurgeneeskunde begint toe te wenden, kan men uit het 25^e Internationale Bijscholingscongres van de Geneesherenkamer van de Duitse Bondsrepubliek en de Artsenkamer van Oostenrijk in maart 1980 te Badgastein (Salzburg), waar rond 1.500 artsen aan deelnamen, merken.

Dr. Carl Alken (professor aan de universiteit Saarland, BRD) noemt motieven voor de toenemende waardering van de klassieke geneeskunde voor de genezende krachten van de natuur, en zegt: »Na de Tweede Wereldoorlog stonden de artsen praktisch machteloos tegenover tuberculose en nierziektes. Toen kwam de grote ommekeer door het gebruik van antibiotica. En vandaag de dag hebben wij reeds met de negatieve gevolgen van een gedeeltelijk overdadig, gedeeltelijk verkeerd gebruik van deze »zegenbrenger« te maken! Daarbij komt dan nog als een lawine, de toename van schimmelziektes (te wijten aan de storing van het normale biologische evenwicht) die veroorzaakt wordt, door het overdadig gebruik van medicijnen en door milieuvervuiling.«

Ik volg sinds jaren de bijeenkomsten en congressen van artsen, de resultaten van die bijeenkomsten verschijnen ook in dagbladen. Veel artsen zijn zich van hun verantwoordelijkheid bewust en waarschuwen tegen overdadig tablettengebruik. In het bijzonder wordt er voortdurend op gewezen hoe gevaarlijk pijnstillende middelen kunnen worden. Door ontelbare mensen worden ze zonder geneeskundige controle ingenomen en veroorzaken daardoor zware schade aan veel organen. Middelen die b.v. de bloeddruk kunnen doen dalen, kunnen indien ze gedurende geruime tijd worden gebruikt, bij vrouwen borstkanker veroorzaken. Dat hebben drie onafhankelijk van elkaar werkende onderzoekcentra in Boston, Bristol en Helsinki geconstateerd.

Ik wil nu de geneeskracht en werking van belangrijke planten en de ervaringen van de laatste tweeënhalf jaar (d.w.z. sinds het verschijnen van het boek »Gezondheid uit de apotheek van God«) zieke mensen ter beschikking stellen en hen de hand reiken om weer gezond te worden. Om, ondanks de meest hopeloze ziektes, met de hulp van God, uit eigen kracht en eigen wil toch de ons genezende kruiden te vinden, is een grote menselijke prestatie. Het terugveroveren van zijn gezondheid en de verantwoordelijkheid daarvoor zelf te dragen, verhoogt de waarde van de mens in zo’n mate, dat hij daardoor de ziekte reeds voor de helft uit de uitzichtloosheid van zijn zieke leven bevrijdt.

Men vraagt mij voordurend waar ik die kennis van geneeskruiden vandaan heb. Daar kan ik niet precies op antwoorden. Als kind bracht ik mijn vakantie bij de familie van een houtvester door. Zo kon ik vroegtijdig meeleven met de natuur en ervaren hoe daar alles met elkaar samenhangt. Zo kon ik reeds als kind alle planten herkennen, ik kon ze met naam en toenaam noemen; maar wat zij als geneeskruiden betekenden wist ik toen echter nog niet. Mijn moeder was een enthousiaste Kneipp - volgelinge en deed haar best om ons, haar kinderen dus, naar de natuur, zonder chemische invloeden te doen opgroeien.

Als jong meisje hebben twee gebeurtenissen mij diep getroffen. Een weduwe van 40 jaar, moeder van drie kinderen, leed aan bloedkanker - leukemie - en werd als ongeneesbaar uit het ziekenhuis weggestuurd. De arsten gaven haar nog drie dagen te leven. Haar zus, bekommerd om de kinderen, reed met urine van de zieke naar een kruidenmengster bij Karlsbad. Deze vrouw schrok ervan en meende wat zij zei: »En nu eerst komt gij met water van een dode vrouw!« En toch hielpen haar de kruiden. Tien dagen later vond men in de kliniek geen spoor van leukemie meer!

Een soortgelijk geval kwam terzelfdertijd voor, bij een 38-jarige moeder van vier kinderen. Ook hier was het leukemie en de dokters gaven haar geen hoop meer. Deze vrouw vroeg ook raad aan een kruidenmengster. Zij zette dagelijks een paar liter kruidenthee en telkens als zij er aan voorbij kwam, dronk zij er een flinke slok van. Zij dacht: »AI helpt het mij niet, kwaad kan het ook niet.« Na tien dagen werd zij onderzocht: men vond geen spoor meer van leukemie!

Door deze voorbeelden wordt duidelijk, hoe enorm belangrijk het is om bij ziektes die ongeneeslijk schijnen overdag een grote hoeveelheid thee te drinken. Sinds die tijd stond het voor mij vast dat kruiden zelfs bij kwaadaardige ziektes nog kunnen helpen.

Met Lichtmis 1961 stierf mijn lieve moeder. Van dat ogenblik af voelde ik een zeer sterke drang om de geneeskruiden te leren kennen. Ik beleefde nog andere ervaringen en geleidelijk aan groeide ik met een gerust gemoed in die wereld van de geneeskruiden uit de apotheek van God. Het was alsof een hogere macht mij leidde, vooral de moeder Gods, de machtige hulp der zieken, die mij de zekere weg zou wijzen. Mijn vertrouwen op Haar, de verering en het gebed bij een oud, prachtig Mariabeeld, dat op wonderbaarlijke wijze in mijn bezit kwam, had mij in gevallen waar ik twijfelde iedere keer geholpen.

Daarom streef ik ernaar, de mensen niet alleen naar geneeskruiden en de krachten daarvan te verwijzen, maar vooral naar de almacht van de Schepper in wiens handen ons leven geborgen is en die het bepaalt. Bij Hem zoeken wij hulp en troost, deemoedig en zorgvuldig ook de kruiden uit Zijn apotheek. Hem behoort het toe ons te leiden en te helpen en ons leven te richten naar Zijn wil.

Ten slotte wil ik er de nadruk op leggen, dat ik op alle gebieden al mijn ervaringen in dit herziene en uitgebreide boek heb opgenomen, om mijn medemensen van dienst te zijn. Nu dit alles omvangrijk is geworden, wil ik U het volgende vragen: bel mij niet op, schrijf mij ook geen brieven. Ik heb géén praktijk en sta ook géén bezoeken toe. De zeer nauwkeurige trefwoordenlijst zal U de juiste weg wijzen om de juiste kruiden te gebruiken.

Uw aandacht wil ik vragen voor mijn boek: »Maria Trebens Genezingen« (brieven en berichten over genezingen), dat bij dezelfde uitgever verschenen is. En nog iets: ik heb géén kruidendienst, en neem ook geen kruidenbestellingen aan.

Inhoudsopgave

Voorwoord

ALGEMENE RICHTLIJNEN

Over het juiste oogsten, het bewaren en het toebereiden van geneeskruiden:

Het oogsten en plukken

Drogen

Toebereiden:

Het toebereiden van thee (thee zetten of opgieten – koud aftreksel)

Tinctuur (essentie) – Vers sap

Plantenbrij – Omslagen met heetgest. kruiden (compressen) – Toebereiding van olie en zalf – Kruidenbaden - Volledig bad

Zitbad – Compressen (omslagen) met Zweedse kruiden

DE GENEESKRUIDEN UIT DE APOTHEEK VAN GOD

Agrimonie of Leverkruid

Brandnetel

Daslook

Gele Dovenetel

Duizendblad

Ereprijs

Goudsbloem

Stinkende Gouwe

Guldenroede

Herderstasje

Groot Hoefblad

Klein Hoefblad

Kaasjeskruid

Kalmoes

Kamille

Klaverzuring

Maïs

Maretak

Notenboom of Walnoot

Paardenbloem

Paardenstaart of Heermoes

Salie

Sint-Janskruid

Sleutelbloem

Smeerwortel

Tijm en wilde Tijm

Vrouwenmantel

Walstro of Kleefkruid

Smalle en brede Weegbree

Kleinbloemige Wilgeroosje

Wolfsklauw

Zweedse kruiden (met het »Oude Handschrift« en recept »het kleine Zweedse Bitter«)

Wijn voor het hart (met recept)

Een voortreffelijke Mengthee voor de familie

RAADGEVINGEN VOOR VERSCHILLENDE ZIEKTES

Acne – Slechte adem en beslagen tong

Amputatiepijn (fantoompijn in een geamputeerd lichaamsdeel) – Arthrosis, arthritis, coxarthrosis

Baarmoederverzakking

Beenderverzwakking – Beroerte (om beroerte te voorkomen)

Beroerte met verlamming

Blaasgruis en nierstenen – Verslapping van de blaasspieren

Blindedarmontsteking – Bloederziekte (hemofilie) – Bloedzwam (bloedpolypus)

Eetlustgebrek bij kinderen – Emfyseem – Fijt

Fistels – Galstenen

Gordelroos

Haargroei (gezonde) – Hartkwalen en bloedsomloopstoornissen

Hik – Hooikoorts – Kropvorming – Bevende ledematen

Slecht lerende kinderen – Moeilijkheden met de menstruatie

Misgeboorte (miskraam) – Multiple sclerose

Nagelbedontsteking, broze of kapotte nagels – Oedeem of waterzwelling in de weefsels – Oorpijn veroorzaakt door kou

Parkinsonziekte – Ruggengraatletsels – De »ongeneeslijke« schilferziekte (psoriasis)

Slaap, onrustig slapende kinderen – Spierverslapping

Grijze en groene staar

Suikerziekte (diabetes)

Los tandvlees en losse tanden – Tranen

Verstopping

Voorhuidvernauwing (phimose) – Wondroos

Wormen – Zenuwpijnen in het gezicht

Nachtelijk zweten

RAADGEVINGEN BIJ KWAADAARDIGE ZIEKTES

Alvleesklierziekte – Baarmoeder – en eierstokkenontsteking (vrouwenziektes)

Bloedkanker (leukemie)

Borsten

Botten – en beenderenziektes – Darmziektes

Huidziektes

Leverziektes en levercirrose – Longziektes – Lymfklierenziektes

Maagziektes – Nierziektes

Schildklierontsteking – Strottenhoofdontsteking

Testikelsontsteking – Tongziektes – Tumors (goed– en kwaadaardige gezwellen)

Belangrijke raad

Gekleurde illustraties

Algemene Richtlijnen

Over het juiste oogsten,
het bewaren en het toebereiden
van geneeskruiden
Het oogsten en plukken

Om te kunnen oogsten is het nodig dat we een grondige kennis van geneeskruiden hebben. Als we die kennis bezitten, dan is het belangrijk dat we de kruiden op het juiste moment op de juiste plaats en op de juiste manier gaan oogsten.

De beste geneeskundige resultaten leveren ons, naar onze ervaring, vers geplukte kruiden op. Bij een zware ziekte moeten we absoluut zeker vers geplukte kruiden gebruiken. Verse kruiden kan men in het vroege voorjaar, dikwijls vanaf eind februari tot in november toe, zelf plukken. Sommige vindt men zelfs in de winter onder de sneeuw, als men de plaats nog weet (bv. stinkende gouwe).

Vóór de winter legt men een niet al te grote voorraad gedroogde kruiden aan. Daarom gaan we ze plukken op het ogenblik dat zij het grootste gehalte aan geneeskrachtige stoffen bezitten.

Voor BLOEMEN is dat het begin van de bloeitijd,

voor BLADEREN, voor en gedurende de bloeitijd,

WORTELEN graaft men uit, vroeg in het voorjaar of in de late herfst,

VRUCHTEN oogst men als ze rijp zijn.

Let goed op de volgende raadgevingen: pluk alleen gezonde, zuivere planten, die vrij zijn van ongedierte. De kruiden op zonnige dagen plukken, als ze droog zijn nadat de dauw is opgedroogd.

Velden waar chemische meststoffen op gebruikt werden, weiden en oevers bij vervuild, besmet water, bermen van spoorwegen, en de buurt van druk bereden wegen, snelwegen en industriegebieden zijn geen geschikte vindplaats voor geneeskruiden.

Heb eerbied de voor natuur! (Ruk de planten niet uit met wortel en al, beschadig ze niet!) Sommige planten staan onder natuurbescherming. Er zijn genoeg planten met dezelfde genezende kracht, die niet onder die bescherming staan (bv. aurikel - sleutelbloem).

Bloemen en bladeren niet samendrukken en niet in plastiek-dozen of -zakken doen! Daarin beginnen ze te zweten en worden zwart bij het drogen.

Drogen

Voor het drogen worden de kruiden niet gewassen, maar wel kleingesneden. Wat men verzameld heeft, legt men losjes uiteen op doeken of onbedrukt papier en droogt het zo snel mogelijk in de schaduw of op een luchtige, warme plaats (zolder). Voor wortelen, schors of zeer saprijke plantendelen, is soms kunstmatige warmte nodig. Maar dan mag de temperatuur nooit boven de 35° C gaan. Wortelen die men grondig wast (maretak en wilgeroosje) kan men het beste vóór het drogen fijnsnijden.

Men kan uitsluitend, door- en doordroge kruiden voor de winter bewaren. Daarvoor gebruikt men het beste flessen of kartonnen dozen die men kan sluiten. Men gebruikt geen plastieken of metalen dozen!

Men moet de kruiden ook beschermen tegen het licht en daarom liefst groen gekleurd glas gebruiken. Oogst slechts voor één winter. Na verloop van tijd verliezen de kruiden hun geneeskracht, leder jaar schenkt ons een nieuwe kruidenzegen.

Toebereiden
HET TOEBEREIDEN VAN THEE

Thee zetten of opgieten: De verse kruiden wassen en fijnsnijden. De noodzakelijke hoeveelheid daarvan doet men in een glazen theepot of in een andere niet metalen pot. Men kookt ‘t water, men neemt het van het vuur en giet het over de kruiden. Verse kruiden laat men slechts zeer korte tijd trekken (een halve minuut is voldoende). De thee moet heel helder zijn: helgeel of helgroen. Gedroogde kruiden laat men wat langer trekken (een tot twee minuten). Thee die zo bereid wordt smaakt echt lekkerder en ziet er ook lekker uit.

Wortelen zet men in de gepaste hoeveelheid in koud water op, laat ze kort koken en 3 minuten trekken. Men kan de hoeveelheid thee, die voor de hele dag bestemd is, in een thermosfles doen en volgens de voorschriften overdag slokje voor slokje opdrinken. Over het algemeen moet men 1 opgehoopte theelepel kruiden op ¼ liter water (= 1 kop water) nemen, ofwel de juiste voorschriften volgen die bij iedere plant afzonderlijk genoemd worden.

KOUD AFTREKSEL: Op sommige kruiden (zoals kaasjeskruid, maretak of kalmoes) mag men geen kokend water gieten, omdat ze door de hitte hun geneeskracht kunnen verliezen. Van deze kruiden maakt men koude thee. Men laat de juiste, voorgeschreven hoeveelheid voor elk van deze kruiden 8 tot 12 uur (meestal ‘s nachts) in koud water uitlogen en brengt de thee daarna even op drinktemperatuur. Men bewaart er voor de hele dag een hoeveelheid van in een thermosfles, die men tevoren met heet water uitspoelt. Koud aftreksel met warm water overgieten, is de beste wijze om geneeskruiden te gebruiken: men zet de kruiden ‘s avonds op met de helft van het aangegeven water, ‘s morgens afzitten. Nu de kruiden met het overige (hete) water opgieten en weer ziften. Dan het koude afkooksel bij het hete voegen. Op deze wijze behoudt men de werkzame geneeskrachtige elementen, zowel die alleen in koud water, als die alleen in heet water opgelost worden.

TINKTUUR (ESSENTIE)

Tincturen zijn ook aftreksels, die met 38% tot 40% graan- of fruitbrandewijn worden samengesteld. Men kan een fles of een ander afsluitbaar glas, losjes tot aan de hals toe, met de nodige kruiden vullen en dan met de fruit- of graanbrandewijn opgieten. Laat ze goed afgesloten op een warme plaats (± 20°), 14 dagen of langer staan. Dikwijls schudden, dan ziften en wat overgebleven is uitpersen. Tincturen worden gewoonlijk als druppels in thee verdund genomen, of ook gebruikt voor omslagen en om mee in te wrijven.

VERS SAP

Vers sap van kruiden kan men goed druppelsgewijs innemen, of om zieke lichaamsdelen mee aan te stippen. In de vruchtenpers worden de planten fijngesneden en uitgeperst, waardoor het sap ontstaat. Zulke sappen moeten iedere dag vers gemaakt worden. In kleine flesjes gedaan en goed gekurkt, kan men ze in de koelkast enige maanden goed houden.