Merken De merken

Merken van de merken

Mijn strijd om te overleven

Alfred Neuenweger

Afdruk (Duits)

Teksten: © Auteursrecht door Alfred Neuenweger

Omslag: © Auteursrecht door Alfred Neuenweger

Uitgever: Neuenweger

Buchenweg 12

5113 Holderbank AG

neuenweger@gmail.com

Print: epubli, een dienst van het

neopubli GmbH, Berlijn

Gedrukt in Duitsland

© Auteursrecht door Alfred Illumina/Neuenweger 2019

Maar je kunt wel voorbereid zijn op een aantal moeilijk te verteren stukken!

De Verdingkinder, men heeft er vaak van gehoord, maar nog nooit zo direct uit eigen ervaring een persoon die dit hele Märtürium gedwongen heeft om deel te nemen!

Beschikbaar als e-boek en in boekvorm.

Veel leesplezier nu!

namelijk Alfred Neuenweger...

Werken die al gepubliceerd zijn door Alfred Neuenweger:

- Correct toegepaste retoriek E-boek (DE)

- Correct toegepast retorisch e-boek (EN)

- Mijn persoonlijke tijdlijn e-boek (DE/EN)

- Blijf rustig E-Book (DE)

- Blijf rustig e-boek (EN)

- Meislis klein boekmarathonboekvorm (DE)

- Kleine boekenmarathon van Anti (EN)

Woorden aan u persoonlijk van Alfred Neuenweger:

Welkom, beste boekenwurmen

Mijn naam is pas onlangs veranderd in Alfred Neuenweger.

Mijn oude naam bestaat al sinds 2006, want mijn oude herinneringen werken op indigoniveau.

( Wat is dit verdomme? )

Het heeft lang geduurd voordat ik eindelijk bij de

die nieuwe branding.

Sinds mijn nieuwe boekdivisies mijn nieuwe boekdivisies op één lijn zijn gebracht met mijn

oude branding past zeker niet meer, en ik ben niet....

ook een zeer goede vriendin zei dat

hij kon het niet helemaal onder controle krijgen, en ik...

en om het allemaal af te maken.

Ik moest mijn twee boekuitgevers scheiden.

Echter, ik zou ik niet mezelf zijn als ik door de

zulke kleinigheden uit de koers laten vallen....

zou!

En dus is er een absoluut nieuw begin in aantocht!

Zelfs toen, ruim vijf jaar geleden, toen ik voor Toni werkte....

Vescoli had gekookt in een lounge, of met Steve...

Lee heeft aan een tafel gegeten, ik zou nooit....

dat ik ooit ter zake zou komen,

waar ik nu mee bezig ben!

Neuenweger gaat digitaal!

Omdat we momenteel in een soort conflict zitten tussen drukwerk en digitaal, wil hij u als auteur echter graag alle voordelen van beide werelden bieden, die u altijd voor uzelf wilt gebruiken!

Het is bewezen dat 80% van jullie nog steeds op de traditionele manier boeken consumeren.

Maar hier zijn de interface codes van analoog naar digitaal, van zijn kant!

Met de QR-Tag Page komt u op de pagina die een zeer goede collega voor alle boeken heeft gemaakt.

Met de QR-Tag Mail to Writer kunt u hem persoonlijk per post bereiken.

De QR-Tag Publishing brengt u op de pagina,

die alle merchandising zoals ISBN-nummer, plaats in de winkels en veel meer dan zelf publiceren oplossen.

Uitgever neemt het over en regisseert.

Zoals sommigen van u wellicht hebben opgemerkt, leiden al deze codes u alleen maar naar een andere pagina die voor u is ontworpen.

Nog een pagina waarop hij je bewust wil begeleiden, of het werk ervan een stuk makkelijker voor je wil maken!

Alleen degenen die alle tags en andere specials van dit boek gebruiken, die opzettelijk verborgen zitten in de zinnen, zullen er uiteindelijk van profiteren!

Mijn tijd als Verdomd Kind Deel I....
Mijn dossierinspectie

Niederlenz, 26.09.2016...

Naar het Rijksarchief van Aargau...

Met betrekking tot de inzage van dossiers

Geachte mevrouw Rauschert, beste mevrouw Rauschert.

Ik, de schrijver, wil na een telefoontje naar het kantoor, graag al mijn dossiers over mij, die zijn gemaakt door Jeugdadvocaat Dr. Kaufmann, indien nog beschikbaar, een volledig exemplaar.

Aan mijn persoon: Ik ben geboren op 13 mei 1947 in Muri, en woonde bij mijn ouders in Wohlen AG.

Omdat ik mijn leven wil oprollen, heb ik nog steeds veel documenten nodig, die ik deels al van het jeugdhuis Aarburg en het observatiestation Rüfenach AG heb gekregen.

Ik mis deze nog steeds van de boeren, waar ik ben geplaatst, maar dit is moeilijk, omdat ze zijn overleden.

Nu hoop ik meer van u te ontvangen, zoals u zeker weet, heb ik er recht op. Ik hoop op uw begrip.

Met vriendelijke groet aan uw merk Tenten

Documenten over mijn persoon

5 oktober 2016

Documenten over mijn persoon

Geachte heer Brand

Hartelijk dank voor uw vraag. Wij helpen u graag bij het zoeken naar uw bestand.

Kopieën van onze bestanden vindt u in de bijlage. Het is een kaart van het Openbaar Ministerie, evenals twee uitspraken van de jeugdrechtbank Bremgarten en drie uitspraken van de jeugdrechtbank Muri.

Helaas waren we niet in staat om kopieën van betere kwaliteit te produceren. We hopen dat de documenten nog steeds leesbaar zijn.

Wij hopen u van dienst te zijn en wensen u het allerbeste.

Vriendelijke groeten

Dr. Jeanette Rauschert...

Hoofd Collecties en Bedrijven

bijgerechten

. Kopieën

Afb. nr. 1 (originele illustratie alleen verborgen namen)

Theoretisch gezien had ik alle scans van de documenten gewoon in elkaar kunnen zetten, maar de auteur had een veel beter idee!

Aangezien elk van deze documenten in het boek zijn eigen verhaal vertelt, zou elk van deze documenten ook als een nieuw hoofdstuk voor zichzelf moeten verschijnen ...

Dus dan ook onmiddellijk omgezet.

I Marques hoe alles begon....

I Marques hoe alles begon....

I Marques en mijn liefde in die tijd, wat het ook nu nog steeds is, moest wel zo zijn, dat we in die tijd

had genoeg voedsel om naar een suikerbietenveld te gaan om het te stelen en op te eten.

Van suiker is bekend dat het genoeg energie geeft om te overleven, maar ook slagersworstjes of brood dat door de bakker wordt weggegooid, zijn van harte welkom ...

Ook toen dacht ik vaak aan zelfmoord, omdat dit alles om me heen was...

was erg moeilijk te verdragen en krabde me tijdens mijn stage met een slagersmes, dus moest ik meerdere malen naar de dokter!

Deze wonden zijn vandaag de dag nog steeds zichtbaar van buitenaf, maar de geestelijke wonden zijn van buitenaf voor altijd gesloten, maar altijd daar!

Ik ben geboren in Muri Aargau op 13 mei 1947 op een dinsdag om vijf tot half zeven in Muri Aargau.

Toen ik acht weken oud was, werd ik, zoals ik in mijn dossier kon zien, in een kindertehuis achtergelaten, waarom weet ik dat niet?

Ik heb twee lessen gevolgd waar mijn ouders waren geweest.

Toen kwam ik weg naar een boer, van de boer die ik toen naar Rüfenach kwam, in een

Waarnemingspost.

Van daaruit naar een boer, dan weer naar een boer, tot de laatste keer dat ik in de stage kwam.

Daar had ik een paar stomme dingen gedaan, waar de jeugdprocureur moest komen.

Dr. Kaufmann stierf, God zegene hem, hij had niets te maken met de boeren, de laatste keer dat ik landde was in Aarburg.

In Aarburg heb ik nu alles geleerd wat ik kan, ik was een van de zwakste, maar altijd de klootzak van allemaal, en daar wilde ik zelfmoord plegen!

Toen kwam ik naar Königsfelden, waar ik iemand heb opgehangen die zichzelf wilde ophangen,

en ze vroegen me waarom ik zelfmoord wilde plegen!

Toen zei ik:

Als ik weer naar boven moet, spring ik buiten over de rots!

Daar leer ik alles wat ik nog niet eerder heb kunnen leren!

Dan zeggen ze alleen maar dat het nazi-merk nu komt, ze vertellen me de jonge nazi-merken die nog in leven zijn en die er nog steeds van weten.

Daar komt hij langs en zegt alleen dat ik je nu nog maar Brand Nazi heb!

Ik dacht alleen dat er vier slagers uit Braunwald waren voor wie ik....

en ging steeds weer omhoog!

Ik dacht alleen voor mezelf, nu mag je geen naaktheid tonen, je had toen al afstand tot hem genomen en twee keer donderde ik hem, daar ging hij naar de grond!

En toen was ik bang dat hij me kon meenemen en daar heb ik hem op zijn mond....

gehamerd, en de inmiddels ook overleden politieagent van Juho, was ook Verdingbube geweest, maar dat zou ook de erfgenaam kunnen zijn, die miljonair Bobfahrer was geweest die nog steeds uit Dientikon komt, dat

en me toen van hem af rukte en me naar huis bracht.

Ja, er gebeurt niets meer, je hoeft niet meer bang te zijn, hij kende me heel goed.

Godverdomme, ik had zijn kleren ook bij de politieagent uitgescheurd!

Toen ik naar huis reed, moest ik ook de taxi betalen!

Maar daarna is er niets echt gebeurd.

Daarop zei ik dat het goed was dat ik echter niet meer was, toen ik eenmaal 125 kilo, hui, had als ik er was...

Ik zou komen als een stoomhamer!

Ik heb niet gewacht tot ze me sloegen, ik werd vroeger op mijn mond geslagen, en toen zei ik tegen mezelf, en nu slaat niemand me nog op mijn mond!

Nee nee, toen ik mijn eerste gevecht had, deze stoere jongen die ik had gevochten, dat zijn mensen me kwamen feliciteren, dat is niet het feit dat ik alleen mijn eerste gevecht had voltooid, ik zei alleen maar ja en hier is de trainer, en eerder had je ook een licentie voor het, hij is van Bern en ik had alleen de trainer, dat is het eerste gevecht van mij!

Ha voor hem heb ik er een gedorst, zoals de gsüden Tison!

Als een klootzak, nee nee nee, ik was vroeger als een vechthond, in bed heb ik nog steeds zulke stomme herinneringen als ik niet kan slapen!

Vroeger kwamen veel van deze ervaringen bij me terug, het is echt ongelofelijk, ik kon je er hele dagen over vertellen!

Op dit moment is het helaas nog maar ongeveer een derde van wat ik weet!

Ik begrijp niet waarom je dit met je Marlen doet, zoiets ongelofelijks.

Als iemand mij zegt dat u dit gehoord hebt, dan zeg ik alleen wie dit gezegd heeft, dan vraag ik het hem al!

Dit is alleen maar lawaai, laat dit met rust!

Nee nee nee, we moeten mensen confronteren als ze er zijn, niet als ze weer achter hun rug om over je praten!

Mijn vader was ook waar zoals ik, iemand kwam naar het restaurant aan de stamtafel en iemand sprak met hem over wat hij over hem had gezegd in afwezigheid van mijn vader, nu is hij er en kan hij het vertellen!

Hij ging alleen in tegen de uitspraak: "Nee, helemaal niets!

Mijn vader werd zo boos dat hij hem sloeg en hem en zijn stoel terug door het restaurant vloog!

"Dus dit heb je nu voor je leugens, klootzak!

Dat is gewoon oneerlijk, je moet altijd en overal bij je woorden blijven, als de politie het vraagt, dan is dit goed, dat heet witte leugens!

Als het niet nodig is, dan ga ik mezelf niet in de modder slepen, nou als ze iets tegen je persoon hebben, wat duidelijk is, en ze hebben genoeg bewijs dan moet het wel zo zijn, maar anders....

Ik weet niet hoe oud ik zal worden, en wat ik in dit opzicht moet doorstaan, als ik sterf, dan is er eindelijk rust met al deze rotzooi!

Ik dacht dat ik op 70-jarige leeftijd eindelijk bij de KESB zou rusten, maar de KESB deze vuile bende had ik al twee keer bij zich vanwege mijn levenspartner!

Als ik dan iets wil zeggen, zeggen ze alleen maar: "Je hebt niets meer te zeggen, je bent niet langer je man!

"Waarom niet, beide ouders zijn dood, beide broers zijn dood, een van hen schoot zichzelf neer en zijzelf had ook borstkanker?

Meestal hebben de meisjes dit, en de dochter van een broer die nu is overleden, heeft ook kanker. De dochters van zijn moeder krijgen zeker borstkanker, want zulke dingen zijn erfelijk!

Toen hebben ze ook nog een operatie aan de borst van Marlen uitgevoerd, ze moesten ook de borst van de leraar die ik ken opereren, je ziet eruit zoals ik je zeg, we hebben zalf gekregen zodat de huid niet groeit, ik heb dit alles gedaan, zo ben ik niet!

Dit walgde me erg, ik kon nauwelijks kijken. Als ik een kreupele zie die mij grijs maakt, doe ik hetzelfde. Maar ik duwde er een mes in, en je kunt het weer zien?

Kijk daar, hier werd ik genaaid met 78 hechtingen, en iedereen werd weer met de spijkerclip naar buiten gebracht.

Ik werkte er samen met mijn vader bij Cataneo aan, daar scheurde het alles weer van me af!

Toen hij dit zag, zei hij er alleen maar over: "Je gaat niet naar de dokter, wikkelt er geen poeder op, een gaasje, een dweil en een touw omheen en het was goed!

Dus ik moest weer aan het werk, dus ze zeggen dat je een harde klootzak bent!

Mijn behandelend arts zei ook: "Je bent een paard, dit is niet normaal dat een persoon zoveel pijn kan verdragen door je gebroken ribben, een ander normaal persoon zou naar de dokter zijn gegaan vanwege dat lang geleden en als dit geopereerd was!

Waarschijnlijk doe je het een keer. Ik kan niet gaan vanwege Marlen, wie zal er voor haar zijn en voor haar zorgen?

Ik kan haar niet een hele dag alleen thuis laten!

"Ja, dan komt de KESB!

"Ja, de KESB, ze kijken hoe ze haar pillen inneemt, en dat is eten of wat?"

Nee, ik kan niet, je wordt gek!

Als ik een rekening of een rekening wil zien, dan zeggen ze gewoon: "Als ze niet meer naar hen toe gaan, zijn ze niet langer de man!

"Oh ja?

Goed, maar om er dan naar te kijken ben ik goed genoeg?

Betaal je me ook voor deze diensten?"

Op 13 mei, waar ze jarig is, was ze weer in Königsfelden, omheind en opgesloten, ze kon niet naar buiten. Toen belden ze me van daar om haar te komen halen.

"Ze is niet serieus, mijn vrouw kon niet eens in haar eentje naar de kiosk gaan en nu moet ik haar komen halen, wat dan als ze weer een klootzak achterlaat ben ik weer de klootzak?

Weet je, dit is zo mijn spreektaal.

Eenmaal ging ik erheen en bracht haar verse kleren en een Nesesesaire mee. Dan komt er een jonge langharige jongen langs die net zei: "Tascheck!

Ik zeg gewoon: "Zitten we hier in de gevangenis of waar zijn we?

Denk je dat ik haar een mes zou brengen of wat?"

Toen werd ik zo boos en nam deze tas en gooide hem naar zijn hoofd!

Toen kwam er iemand om de hoek en vroeg wat er aan de hand was?

Toen antwoordde ik: "Deze brutale man wil een zakcontrole doen, denk je echt dat ik een mes naar mijn vrouw ga brengen?

"Je bent een gekke kerel, je hoort hier thuis!"

Toen zei ik: "Probeer me mee te nemen!".

Nee, ze kennen me daar beneden al. Al met al waren ze veertien keer daar beneden, ongeveer zes keer voor mij. Ze kennen me al, en hoe mijn aard is.

Het maakt niet uit waar ik ben, ik praat overal op dezelfde manier tegen je zoals ik nu tegen je praat, met wie ik ook praat, en als ik boos word, word ik luidruchtig en ook heel dominant!

Ik zeg geen klootzak tegen een ambtenaar, maar ik spreek zo duidelijk dat ze al merken wat ik ermee wil zeggen.

Echt nog steeds racialiseren, nadat ik de dokter gebeld had zou het niet meer met haar werken, dan kwam ik terug naar de kamer, daar was ze er al niet meer.

Ik keek uit het raam, ik zag haar alleen met haar nachtjapon in de beek, we wonen in Hochparter. Ik ben nog nooit zo snel beneden geweest, sneller dan met de lift en ben haar zo snel mogelijk gaan halen.

De dokter had twee minuten vanaf de berg naar beneden, ja hij komt dan 's avonds om half tien 's avonds.

Marlen heeft nog een laatste keer met me gesproken.

Daar zag ik al een medewerker van de winkel die direct onder ons appartement ligt. En ze zei: "Kijk daar, heb je haar daar neergegooid, klootzak?"

Gelukkig waren de politieagenten die mij vastgepakt hebben meteen aanwezig, anders had ik ze voor deze verklaring geworsteld!

Gelukkig zag de bankmanager die het filiaal vlak naast hem had, haar daar zelf naar beneden springen. Stel je voor dat als ik het gezien had en er gewoon uit gesprongen was, dan was ik hem weer geweest, dit zou het zijn geweest!

Toen zei de regisseur: "Nee, nee, ik zag het, hij was het niet, ze sprong zelf naar beneden!

Dit was mijn redding!

Ze lag lange tijd in coma, daarom loopt ze zo voorovergebogen. Zelfs het schot dat ze overleefde, dat hier bij het oog naar binnen ging, zodat ze slechts één van haar ogen licht en donker ziet. Ze had ook schulden tot haar oren wiebelden, dus schreef ik brieven naar de bank om dit te stoppen, nu is ze eindelijk schuldenvrij. Ik heb dit allemaal voor haar gedaan, niet voor iemand anders!

En vandaag komt de KESB en ik ben weer de klootzak, niet iemand anders!

Waar ze van het balkon sprong, had ze een gips, en daarna een korset. Wat een hoop geld kost het, de rekeningen fladderen gewoon het huis binnen. Daar sprak ik met hen dit kan ik toch onmogelijk betalen!

Toen zeiden ze dat ze een lening zouden afsluiten, dat is tegenwoordig geen probleem meer. Daarna ging ik direct naar de bank en zei: "Ik heb dringend een lening nodig om de ziekenhuiskosten zo'n 12.000 frank te kunnen betalen!

"Oh, Mr. Brand, ze doen er toch nog 30.000 dollar over, dus veel langer duurt dit ook niet meer!

Een jaar na de kuur was ze alweer thuis, daar werd nog steeds ruzie gemaakt over wie dit nu betaalt!

Ik heb deze betaald, ik had 30.000 schulden en ik wist dat ik ergens geld vandaan haalde, ik heb de bank gebeld en ik moet alleen met de mensen praten, niet alleen met stomme praatjes!

Geloof me, ik heb er twee betalingsbewijzen op staan, die ik dezelfde dag nog voor CHF 1.200,- heb betaald!

Gelukkig zijn er nog tal van documenten beschikbaar, die dit alles duidelijk kunnen bewijzen, die ik achteraf toch nog op een of andere omweg heb georganiseerd, en die ook aan dit boek zijn gehecht.

Er zouden nog veel meer documenten zijn geweest, die ik in dit boek had kunnen opnemen, maar dan zou het bijna een eindeloze lus zijn geweest.

Op de kinderafdeling in Rüfenach duwde ik een meisje met mijn voet onder de tafel.

Dit werd echter onmiddellijk afgedaan als seksuele intimidatie van minderjarigen.

Ook toen ik uitstapjes maakte met de "jongens", werd ik alleen meegenomen omdat ik de enige was met een auto die kon rijden, ook al had ik toen nog geen rijbewijs, ik werd echter net zo gestraft als de anderen, ook al werd ik er alleen maar toe gedwongen.

Ook in Aarburg het instituut de goede Dr. in ieder geval!

Hij had altijd iets mis met mij, ook al was het niet mijn schuld, zoals de koffiediefstal!

Gelukkig heeft hij vandaag de dag al lang niet meer geleefd!

Wat ik ook had gedaan, het eindigde altijd in de rechtbank.

In het huis van Pestalozzi voelde ik me al, gedeporteerd door de boeren en families, goede tijden in vergelijking met al het andere tot dan toe, ik voelde me daar relatief goed.

Toen ik mijn auto aan het wassen was, kwam er een vreemdeling naar me toe die me pennen en geld aanbood als ik met hem mee zou komen.

Hij zou een heel mooie plek kennen waar we een kijkje kunnen nemen in de geschiedenis, als ik het ermee eens was, zou ik er 's middags heen moeten gaan.

Ik dacht dat ik meer dan een beetje geld kon gebruiken!

En dus besloot ik om daarheen te gaan.

Hij stond daar al te wachten zoals afgesproken.

Toen vroeg hij me plotseling om me uit te kleden!

Aanvankelijk weigerde ik, maar toen hij zijn slagersmes had uitgetrokken en me had bedreigd, trok ik mijn kleren uit zoals hij had bevolen, en ging ik licht bedekt met stro zitten.

In mijn hoofd dacht ik dat ik het geld dat ik beloofd had zo snel mogelijk zou krijgen.

Ik heb hem toen snel gesproken.

Maar hij aarzelde merkbaar, op een gegeven moment drong het ook tot me door, hij wilde me nooit het geld geven!

Toen dacht ik er alleen maar aan om zo snel mogelijk te ontsnappen!

Ik zag dat hij met een fiets was gekomen, daar was het ontsnappingsplan voor mij duidelijk!

Toen hij niet keek en afgeleid was, sprong ik eraf zittend naakt op deze fiets en reed ik zo snel als ik kon terug naar Aarburg naar het huis!

Daar werd ik ook meteen in ontvangst genomen en vertelde ik alles wat er gebeurd was.

Gelukkig werd deze schurk een dag later in de kas gevangen.

Omdat hij toen toch te dom was en zich met de oven opwarmde werd hij ontdekt door een mede-protesteerder!

Gelukkig leeft deze pedofiel vandaag de dag niet meer!