Buch lesen: «Het Coronavirus (COVID-19)»

Coronavirus (COVID-19) 2019–2020

8 maart

Er zijn signalen dat Italië op slot gaat. Ik vraag aan Franco, onze vriend in Triëst, hoe de situatie is. Hij is dan nog redelijk optimistisch. Twee dagen later is daar net als in China de quarantainemaatregel van kracht, hetgeen verplicht binnen blijven betekent. Twee weken. Minstens. Horeca en scholen gaan dicht, evenementen worden afgelast.

10 maart

Gedachte: Elkaars hand schudden ter begroeting is momenteel uit den boze. Of dit zal beklijven zal de tijd leren, maar het zou me niet verbazen als dat het geval zou zijn en dat ook de drie begroetingszoenen zullen verdwijnen.

Maar bedenk: de kortste weg tussen twee mensen is een glimlach en die pakt niemand je af!

11 maart

Vandaag doe ik flink boodschappen met zoon Maarten.

12 maart

Maarten slaat een beetje door en koopt alsnog wat extra dingen in.

Gedachte: Ik vind het vreemd dat stikstof, waar momenteel zoveel over te doen is, blijkbaar NIET over onze landsgrenzen heengaat en een virus wel.

13 maart

Het wordt serieus. Mensen slaan aan het hamsteren en vooral toiletpapier is een geliefd artikel. Waarom is mij een raadsel. Paracetamol is een goede tweede. Er is genoeg voorraad, maar als mensen zó idioot gaan doen, valt er niet tegenop te bevoorraden.

De sfeer slaat om, vakanties worden geannuleerd, in het luchtruim wordt het stil.

Ook hier gaan stemmen op om scholen te sluiten, maar de regering wil er vooralsnog niet aan.

‘Stel dat er een boom omviel, Poeh, als wij eronder stonden?’

‘Stel dat dat niet zou gebeuren.’ zei Poeh nadat hij er goed over had gepeinsd.

Dit stelde Knorretje gerust.

15 maart

Er verandert weer van alles. Evenementen worden afgelast. Scholen gaan toch dicht. Pavones, waar ik allochtone vrouwen begeleid met de Nederlandse taal, ook.

Horeca sluit de deuren. In ieder geval tot 6 april. De McDrive gaat ook dicht, al moet Maarten er morgen toch gewoon naar toe. Bezorgen van bijvoorbeeld pizza’s mag nog wel. Naast het slechtste komt ook het beste in de mens naar boven. Er ontstaan allerlei Facebook- en WhatsAppgroepen waarin mensen elkaar hulp aanbieden. In Napels gaan mensen gezamenlijk op de balkons muziek maken en zingen. Het verbindt, al zijn er altijd weer mensen die misbruik maken van zo’n situatie.

Een rol wc-papier aanbieden voor vijf euro bijvoorbeeld!

Frenk en ik hebben een ‘verloofde’ latrelatie, momenteel is hij hier en na het eten doen we nog even een ommetje.

Er hangt een ietwat onwerkelijke sfeer in de lucht en het is stil buiten, op het fluiten van vogeltjes na.

16 maart

In de lift kom ik mijn buschauffeur-buurman tegen. Hij vindt het vreemd dat-ie nog moet werken, gezien de airco in de bus. ‘Als er iemand achter in de bus een broodje pindakaas eet, ruik ik het voor!’ zo zegt hij.

Ik ga nog even naar Pavones en het is niet voor niks. Taalvraagster Nora liep er een beetje rond te dolen. We maken van de nood een deugd en ruimen de keuken op, maken de tafels schoon, gooien er een dweil door, de verwarming gaat laag en een raam open.

Ik loop daarna even door naar Winkelcentrum Zijdelwaard voor een paar kleine boodschapjes en de eerste groepjes jongeren-die-schoolvrij-zijn lopen al te vervelen.

Doordat er nu veel en veel minder (vlieg)verkeer is, wordt er nauwelijks meer over het stikstofprobleem gesproken. Desondanks zijn vandaag de eerste 100 km borden langs de snelwegen geplaatst en wordt iedereen geacht zich daaraan te houden, al zou je nu wel 180 kunnen rijden!

‘s Avonds houdt premier Rutte een toespraak op de tv, iets wat zeer uitzonderlijk is. Er wordt gekozen voor het scenario

‘groepsimmuniteit opbouwen’. Er zullen veel mensen ziek worden, iets waar we toch echt rekening mee moeten houden. Maar met een land op slot doen, blijft het virus rondwaren. De gedachte erachter is: hoe meer immuniteit wordt opgebouwd, hoe minder kans het virus krijgt zich te verspreiden.

Ons land gaat voorlopig dus niet op slot, maar wel moeten er allerlei voorzorgsmaatregelen worden genomen. Contant geld mag bijvoorbeeld niet met fysiek contact overhandigd worden, gepaste afstand is verplicht bij de kassa’s en veel en vaak handen wassen is het devies. Kinderen krijgen online les.

Veel mensen voelen zich bang en onzeker. Het gaat vrijwel nergens anders meer over. Persoonlijk laat ik het niet binnenkomen, wat niet wil zeggen dat ik het bagatelliseer.

Maar twee keer per dag het nieuws hierover volgen vind ik genoeg.

Gedachte: Alles is er nog, alles doet het nog, iedereen (in mijn omgeving) is er nog, maar toch is alles anders. Er hangt een bijna surrealistische sfeer buiten en de onzekerheid daalt neer. We moeten ervoor zorgen positief te blijven!

17 maart

Het ene na het andere land sluit z’n grenzen: Rusland, Spanje, Frankrijk, Curaçao, het gaat maar door. De bloemenexport, waar Nederland een marktaandeel van 35% in heeft, ligt grotendeels op z’n gat. Het zijn de mensen in de zorg die de boel draaiende houden, naast de vuilnisophalers, vakkenvullers, schoonmakers et cetera.

Ook de bouw rondom de flats blijft in volle gang.

Mijn pedicure Wilma sluit haar deuren en ik kan ook niet meer naar Annuska (mijn fysiotherapeute) die mij begeleidt bij fysio-fit. Regels van gisteren worden daags erna alweer aangescherpt.

Het aantal doden stijgt. Ik ga nog even weer naar Pavones, om taalvraagster Rani voldoende huiswerk te kunnen geven. Daarna loop ik door naar de bakker die nog gewoon open is. Op de terugweg zie ik dat onze patatbakker Ben van Friends er al is en ik ga even naar hem toe. Drie weken sluiten is voor hem dodelijk en vanaf morgen wordt hij dan ook Afhaal-Friends!

Er mag niets in de zaak worden genuttigd en ook de toiletten mogen niet meer worden gebruikt. ‘Bestellen, liefst véél!’ lacht Ben, ‘En dan betalen en meenemen.’

De een na de andere horecagelegenheid gaat hierin mee. Ja, de mensch wordt inventief in tijden van nood!

Het is zoals President Macron van Frankrijk zegt: ‘We zijn verwikkeld in een wereldwijde gezondheidsoorlog.’

Iedereen krijgt ermee te maken. Ik denk echter dat de situatie zich ook wel weer zal stabiliseren als iedereen enigszins aan de nieuwe situatie is gewend. Er wordt wel gevreesd voor een toename van huiselijk geweld, zo zei een agent die even kwam controleren bij de Mac tegen Maarten. Die vrees kon wel eens terecht zijn.

Maarten is lichtelijk gefrustreerd en ergens snap ik dat wel. Zoals in elke oorlog blijven ook hier de hoge heren buiten schot. De drive blijft tòch open en dat betekent dat ze met tien, twintig man in die toko staan. Er zitten al mensen ziek thuis, al is dat niet duidelijk of het vanwege corona is. Maar het gevaar ligt op de loer en Maarten denkt dan ook dat hij al besmet is (?).

Vandaag heeft hij tijdens zijn werk vier uur op de parkeerplaats gestaan als een soort van parkeerwacht (niemand mag er meer blijven staan) en is zowaar een beetje bruin geworden!

Dan wordt ’s avonds per direct reizen afgeraden voor wie het niet noodzakelijk is.

De grenzen gaan dicht.

IKEA’s gaan dicht, tandartsen sluiten hun praktijk. Compen­satiemaatregelen voor zzp’ers en ondernemers worden van kracht.

18 maart

De buitengrenzen van Europa gaan dicht en reizen wordt nog niet verboden, maar er is wel een dringend advies dit niet te doen.

Frankrijk zit op slot. Het is nu vrijwel stil in het luchtruim en het wordt nòg stiller, want ook het Songfestival in mei gaat niet door. In Uithoorn is nu ook de eerste coronapatiënt geregistreerd.

19 maart

Steeds meer winkels gaan uit eigen beweging dicht. Er worden plexiglas platen bij de kassa’s van de supermarkten geplaatst. Het grote hamsteren is weer enigszins tot bedaren gekomen. Frenk is even heen en weer naar zijn woonplaats Den Haag gegaan om spullen te halen, internet af te sluiten, koelkast leeg te halen en vuilnis weg te brengen. Vanaf nu wonen we ineens voor in ieder geval drie weken samen, al gaat Frenk voor minstens zeven ;-)

Iedere winkel hanteert z’n eigen regels, niet echt handig. Hier mag je wel gewoon naar binnen, daar is het met max vier personen. De ene winkelier werkt met mondkapjes en handschoenen, de ander net als altijd. En er zijn overal mensen die alle adviezen in de wind slaan. Wat ik doe? Ik heb een sjaal om die ik voor m’n mond kan doen. In de lift druk ik knopjes met m’n sleutel in. Sleutels en pinpas was ik bij binnenkomst samen met m’n handen. Klink en schoenzolen (vanwege hielspoor draag ik dezelfde schoenen zowel binnen als buiten) neem ik af met Dettol. Meer niet. Nog best veel eigenlijk, haha.

Maarten z’n functie als parkeerwacht is overgenomen door een groot bord. Het neemt niet weg dat-ie toch nog een keer boos naar de parkeerplaats is gelopen omdat er tòch weer mensen stonden.

***

Facebook column: CORONA

Inmiddels zijn er 17 miljoen virologen in ons land.

Naast de nodige aannames en complottheorieën doen ook nog steeds de coronagrappen van de lolbroeken, die denken daarmee te kunnen scoren, de ronde.

Ze vinden voornamelijk zichzelf leuk.

Er zijn doemdenkers en zogenaamde ‘wise guys’ die pretenderen zéker te weten hoe het virus is ontstaan en hoe het zich verder zal ontwikkelen.

De egocentrische ontkenners doen alsof er niets aan de hand is en gaan doodleuk met het hele gezin shoppen.

Daarnaast zijn er ook mensen die zeggen dat het helemaal geen virus ìs dat rondwaart, maar wat het dan wel is wordt vervolgens gemakshalve in het midden gelaten…

Ook Nostradamus komt weer om de hoek kijken, maar om de longinfectie die het coronavirus veroorzaakt nu de ‘Wuhan-longontsteking’ te noemen, dat vind ik pas echt ziek… alsof de mensen dáár er iets aan kunnen doen! (Nou ja, indirect misschien wel…)

Hoe dan ook, met al die stemmingmakerij bereik je he-le-maal niets, de angst en paniek zal er alleen nog maar groter door worden en het tegendeel wordt ermee bereikt, je maakt de ander er alleen nòg maar kwetsbaarder door!

Nee, ik bagatelliseer zéker niet wat er momenteel gaande is, daar is de situatie niet naar, maar één ding staat vast, het is voor ons allemaal een onzekere tijd, voor een groot deel koffiedik kijken en er is niemand die met zekerheid kan zeggen wanneer deze ‘gezondheidsoorlog’ voorbij is.

Maar wat we vooral niet moeten doen is ons gek laten maken, maar blijven vertrouwen op ons eigen gezonde verstand en intuïtie, want daar kun je ècht van op aan.

Corona betekent trouwens krans van licht en hoe symbolisch is dàt!

20 maart

Mensen in verpleeghuizen mogen geen bezoek meer ontvangen. Zoon Gert-Jan vertelde dat het wel vier dagen Pinksteren leek, zo druk was het afgelopen week in de Gamma!

Zoon Robert is iets minder enthousiast wat de Hema betreft.

En zoon Arjan stuurde een fotootje van zijn kinderen Mees en Lola. Thuis aan de slag voor school. Prachtig dat dat kan!

Het is mooi om te zien hoe mensen overal ter wereld elkaar moed inspreken. Het is alsof er een nieuw soort bewustzijn optreedt. De natuur herstelt zich overal, maar ja, als het gewone leven weer opstart, dan is het natuurlijk al snel weer als vanouds, of zal er daadwerkelijk iets veranderen? De tijd zal het leren, maar bizar is het wel dat binnen een paar weken de economie, het sociale leven, bus, trein- en vliegverkeer vrijwel tot stilstand zijn gekomen. Grenzen van België zijn dicht; je komt er zonder geldige reden niet meer in op straffe van hoge boetes. Naast premier Rutte heeft ook onze koning een toespraak gehouden, om ons, ’het volk’, moed in te spreken.

Frenk en ik lopen elke dag een rondje achter de flat, òf door het Libellebos, òf in ons geliefde Niemandsland, òf we gaan naar Zijdelwaard. Daarnaast fietsen we 5 km op de hometrainer. Bewegen moet!

21 maart

De lente is begonnen en omdat de zon uitbundig schijnt wordt het lastig om je voor te stellen dat er zo’n naar virus rondwaart. Veel mensen doen net als anders boodschappen, gaan naar de bouwmarkt, het strand en doen ogenschijnlijk of er niets aan de hand is.

Zelf zoeken we geen mensen op en passeren we op ruime afstand. Maarten ligt dwars. Ergens snap ik dat wel, maar toch… hij is ook vanavond weer naar een vriend toe, waar nog iemand komt, want, zo zegt hij: ‘Als ik bij de Mac met 15, 20 man in een kleine ruimte kan zijn, kan ik ook met een vriend chillen.’

Wij hebben boodschappen gedaan (en een harinkje voor buurvrouw Gerda meegenomen) vitrage gewassen en Frenk heeft de helft van de ramen gelapt. Rondje Libellebos gelopen en gefietst, waarbij Frenk nu de 6 km in 15 minuten haalt.

Mensen uit Brabant die op de IC lagen, worden verdeeld over andere ziekenhuizen. Er wordt komende week een piek verwacht. De roep om een volledige lockdown wordt steeds groter. In Italië en Spanje is het heel erg momenteel. De wereld staat stil.

Gedachte: En wat betreft onze bootvluchtelingen… waar zijn die ineens gebleven?

22 maart

Aangezien mensen massaal de regels van afstand houden aan hun laars lappen en in groten getale naar strand en bos trekken, ging er vandaag om 11.30 een NL-Alert uit om toch vooral thuis te blijven wanneer je ziek of verkouden bent en om buiten anderhalve meter afstand van elkaar te houden. Het werkte wat de stranden betreft goed. Maar in parken en bossen weer minder. Het was prachtig weer vandaag en mensen willen natuurlijk graag naar buiten, net als wij. Komende week is het twee weken geleden dat de eerste maatregelen zijn genomen en deze week moet blijken of deze effect hebben gehad en moet het aantal besmette mensen dalen. Zo niet, dan hebben we een groot probleem en kunnen we een enorme piek verwachten met alle gevolgen van dien.

Eerlijk gezegd is het dwangmatige schoonmaken van de eerste week ook bij ons er alweer vanaf en blijft het slechts bij handen wassen als we thuiskomen.

***

Facebook column: ALS HET LEVEN JE CITROENEN GEEFT, MAAK ER DAN LIMONADE VAN!

Dit populaire Engelse gezegde doelt op het feit om het beste te maken van de negatieve situaties in je leven. Het is helaas makkelijker gezegd dan gedaan. En als je doodziek in bed ligt, heb je er uiteraard helemáál geen boodschap aan.

Maar nu je meer en nog gezond thuis bent, is er tijd genoeg om met onderstaand(e) recept(en) aan de gang te gaan en de C van Corona middels de C van Citroen te transformeren tot de C van Courage ;-)

Citroensiroop

Dit heb je nodig:

500 ml citroensap (10 biologische citroenen op kamertemperatuur, want dan komt er meer sap uit)

500 ml water

150 gr gember

400 gr suiker (lijkt veel, maar voor een glas limonade heb je maar weinig siroop nodig)

Schil van 1 citroen (vandaar de biologische)

Zo maak je het:

Was de citroenen en schil 1 citroen.

Pers alle citroenen uit en vang het vocht op in een pan.

Voeg hier 500 ml water, de citroenschil en 400 gr suiker aan toe.

Was de gember en snijd deze in dunne plakken. Voeg dit bij het citroenwater.

Laat de citroensiroop op een zacht vuur in ongeveer 45 minuten indikken.

Laat de siroop (incl. de gember) volledig afkoelen. (Nachtje in de koelkast)

Zeef de citroensiroop en giet het in een schone gesteriliseerde fles.

Voor een citroenlimonade vul je een glas voor 20% met de citroensiroop. De rest vul je aan met (bruisend) water, ijs en eventueel een schijfje citroen.

Hete kwast

Weet je nog? Zó lekker na een middag schaatsen op de ijsbaan… ;-)

Pers een citroen uit en doe het sap in een beker.

Kook ondertussen het water.

Doe een theelepel rietsuiker in de beker en schenk het water erop.

Dorstlesser

Geen limonade, maar lekker om dit gedurende de dag te drinken: zet een kan water op het aanrecht met daarin schijfjes citroen en wat takjes munt.

Heerlijke dorstlesser!

23 maart

Artsendelegaties uit Cuba schieten Italië te hulp. Het is sowieso bijzonder wat er overal gebeurt. Of de maatregelen worden aangescherpt zullen we vanavond op het nieuws wel horen. We kijken alleen ’s morgens en ’s avonds.

Het speciale ouderenuurtje, van 7 tot 8 in de supermarkten wordt niet erg positief ontvangen, het is dan ook wel erg vroeg!

Persconferentie

Geen evenementen tot 1 juni, zonder ondergrens van 100 personen. De datum van 6 april is hiermee komen te vervallen.

Burgermeesters mogen regels handhaven via noodverordening. Sluiten van bijvoorbeeld stranden, parken en campings. Boetes. Markten mogen als anderhalve meter afstand gegarandeerd kan worden. Winkels moeten hun beleid bij de ingang duidelijk maken.

Groepsvorming van meer dan drie personen is verboden.

Heeft één lid van het gezin koorts, dan blijft iedereen thuis.

Kappers, nagelstylisten en schoonheidsspecialisten sluiten.

Contactberoepen zoals fysiotherapeuten moeten zoveel mogelijk via belafspraken werken.

Structurele en logistieke veranderingen vinden er ook plaats. Met herplaatsingen op andere IC’s. Twee hotelketens maken kamers gereed voor mensen die te goed zijn voor IC, maar nog niet naar huis mogen.

24 maart

Langzaam daalt het besef neer dat 6 april als einddatum van de maatregelen van de baan is en dat 1 juni de nieuwe peildatum is.

De economische gevolgen zullen desastreus zijn. De Olympische Spelen worden net als het Songfestival ook een jaar uitgesteld.

***

Facebook column: PETJE AF!!

Even iets over McDonalds, de restaurantketen die door velen wordt verguisd, maar waarvan menigeen zou willen dat-ie het concept had bedacht.

Nu het restaurant is gesloten en slechts de Drive open is, staan de auto’s in rijen van drie opgesteld.

Er zijn dagen bij dat er 94(!) klanten in één uur worden geholpen aan een voor hun noodzakelijke maaltijd.

Het halfslachtige beleid van de managers en de onduidelijkheid die dat met zich mee brengt, zorgen er echter voor dat de sfeer op de werkvloer verslechtert.

Boze onmacht zorgt voor frustratie. Ook degene met de normaal gesproken meest positieve houding baalt ervan, maar de spanning die er op de werkvloer heerst, maakt neerslachtig, al is dat hopelijk niet voor lang.

‘Waarom gewoon niet helemaal sluiten,’ vragen de werknemers zich af: ‘Waarom moeten wij doorwerken? Zodat hij, die al miljonair is nòg rijker kan worden?’

Het antwoord op sluiten is simpel: dan wordt iedereen ontslagen en nee, dat willen ze toch niet?

Maar het is inderdaad net als in een èchte oorlog, de hoge heren blijven zoals altijd buiten schot. O ja, hij komt af en toe wel langs hoor, die hoge heer, maar hij blijft vaak maar heel even en het liefst zo ver mogelijk bij iedereen vandaan.

Die keuze hebben de over het algemeen jonge mensen die daar werken niet. De handen kapot van het vele wassen staan zij dicht bij elkaar in de keuken hun werk te doen en klanten te helpen. De verplichte anderhalve meter afstand houden is onhaalbaar.

Natuurlijk gaat het te ver om ze net als jongens in een èchte oorlog te zien als kanonnenvoer, maar toch zie ik in gedachten een groot coronaleger in de bosjes op de loer liggen dat, zodra het luik bij de Drive opengaat, in koor roept: ‘Aanvallûh!’, om vervolgens en masse de aanval te openen.

En net als de parachutist, die weerloos hangend aan de touwen van zijn chute genadeloos wordt neergeknald, kunnen ook degenen die in de keuken aan het werk zijn geen kant op. De hoge heer weet dat zelf ook héél goed en een schrale troost mag zijn dat hij niets, maar dan ook niets aan zijn vele geld heeft wanneer hij onverhoeds in z’n achtertuin neergeschoten wordt door zo’n coronasoldaat.

Wat je ook van het eten mag vinden, de mensen die bij de Mac werken, zorgen ervoor dat bijvoorbeeld mensen in de zorg, die na een lange dag ploeteren geen energie meer hebben om te koken, toch een warme maaltijd kunnen krijgen.

Zij hebben net als de mensen in de zorg een applaus verdiend, dacht ik bij mezelf als we toch bezig zijn.

Het geldt ook voor de werknemers in winkelketens als Blokker of Trekpleister.

Zij zorgen ervoor dat jij toch je paracetamolletje kunt halen of poetsdingen voor de schoonmaak nu je daar alle tijd voor hebt.

Het alternatief voor veel werknemers in elke branche is dat ze zich ziekmelden en thuis gaan zitten. Ook dit is geen optie, want dat voelt alsof je je collega’s in de steek laat.

Die mentaliteit past niet bij ze, want ze zijn juist blij dat ze kunnen werken, hoe dubbel het nu ook mag voelen.

Goed, één dag je aan je frustratie overgeven mag.

Laten we daarom als partner of ouder voor één keer onze mond houden over het feit dat hij of zij zoals altijd weer veel te lang doucht en ach, de vaatwasser kun je zelf ook wel voor een keer uitpakken toch?

Morgen gaan vàst de schouders er weer onder en dan is het als vanouds go with the flow en kunnen we alleen maar met heel ons hart hopen dat de onzichtbare vijand ze niet zal raken.

Daarom voor iedereen en dan ook echt ìedereen die ondanks het dreigende gevaar tòch z’n werk blijft doen:

PETJE AF!!

25 maart

De hoge heren denken ècht dat ze buiten schot blijven. Trump bijvoorbeeld, en de President van Brazilië: ‘Ik heb een atletische achtergrond, dus bij mij zal het blijven bij wat lichte griepverschijnselen(?).’ Steeds meer landen gaan op slot, hij weigert zich aan te passen.

Vanmorgen maar weer even flink boodschappen gedaan, ook voor buurvrouw Gerda.

Het is niet echt leuk in de winkels, je kunt duidelijk merken dat mensen goed opletten, maar af en toe gaat het toch ook flink mis. Iedereen, ook als je met tweeën bent, krijgt een eigen karretje dat eerst wordt schoongemaakt. Trekpleister heeft via pijlen op de grond een route uitgezet, zo kun je niet meer doorsteken en is het veel beter mogelijk om afstand te bewaren!

Maarten heeft zichzelf weer herpakt en de negativiteit achter zich gelaten. Topper!

We hebben het lekker, Frenk en ik. Natuurlijk is het anders. We nemen veel meer de tijd voor koffie drinken en zo. Daarnaast is elke dag drie kwartier wandelen en 5 km fietsen op de hometrainer ècht een must nu we veel meer snaaien!

Het is de hele week al heerlijk weer en we zitten dan ook veel op het balkon. De winkel waar we vorige week de nieuwe tuinstoeltjes hebben gekocht waar we heel blij mee zijn, is nu dicht. Het is dubbel genieten nu met dat mooie weer al ging het op de Haagse markt weer fout met mensen hutjemutje op elkaar en de markt is dan ook per direct gesloten.

26 maart

Een recessie is onafwendbaar. Kleine zelfstandigen gaan ten onder. Hoe het virus zich hier zal ontwikkelen blijft nog even spannend, de berichten spreken elkaar tegen.

Hulp op ieder gebied verstevigt zich, er worden goederen ingezameld voor de voedselbanken (vanwege het vele hamsteren, grijpen zij mis), er worden mondkapjes voor elkaar gemaakt en in verzorgingstehuizen gaan artiesten belangeloos optreden.

Maar er zijn natuurlijk ook weer genoeg mensen die misbruik maken van de situatie, zoals er ook nog steeds mensen zijn die de regels aan hun laars lappen en soms zelfs anderen expres in het gezicht spugen. Is New York in Amerika het epicentrum, in Nederland is dat het gelovige dorp Hasselt.

Kreeg ik gisteren een kaart van Robert en Tina, vandaag kwam er een lieve kaart van vriendin Diny, leuk!

27 maart

Liesbeth List is overleden. Niet dat we nou zo’n grote fan van haar waren, maar toch. We zijn met haar opgegroeid hè, en dus kwam haar overlijden toch wel even binnen.

De laatste uitzending van DWDD (De Wereld Draait Door) was vandaag na vijftien jaar een feit. Matthijs van Nieuwkerk had zich zijn afscheid wel iets anders voorgesteld denk ik.

In Engeland zijn naast Prins Charles nu ook premier Johnson en de minister van gezondheid besmet. Zie je nou wel, niemand blijft gespaard!

***

Facebook column: WANDELEN

Blijven bewegen is essentieel voor me, wil ik straks niet weer helemaal vanaf nul moeten beginnen. Omdat het voor Frenk ook geen kwaad kan wat meer te bewegen, hebben we ons dagelijks ‘sportuurtje’ verdeeld over de dag in drie kwartier lopen en 15 minuten fietsen. (Hometrainer)

Dat laatste is geen probleem voor Frenk, hij heeft meer kracht dan ik, dus haal ik ongeveer 5,5 km in dat kwartier, hij bijna zeven en daar hij weet dat ik hem nooit zal kunnen inhalen voelt hij zich wat fietsen betreft aardig superieur.

Hoe anders is dat als we gaan wandelen!

De stadsmens, die het liefst de hele dag binnen zit, verandert in een melodramatisch klagend zeurwezen als het moment daar is. En hij gooit echt alles in de strijd om er onderuit te komen!

‘Het is licht buiten!’ ‘Je zonnebril ligt in de la.’

‘Er zijn helse schreeuwbeesten (vogels)!’ ‘Stel je niet aan.’

‘Het waait!’ ‘Dan doe je een sjaal om.’

‘Het is koud!’ ‘Doe dan je pet ook nog op.’

‘Er lopen daar mensen buiten! En mensen zijn eng!’ ‘Doe niet zo raar.’

Hij doet er nog een schepje bovenop: ‘En de zolen van m’n schoenen slijten door die kiezels!’ ‘Serieus? Weet je, ik ga wel alleen! Doei!’

(Geduld is nou eenmaal niet mijn sterkste kant.)

‘Neeee, dan ben ik eenzaam!’

Het is een dagelijks terugkerend ritueel voordat we ein-de-lijk de deur uit gaan en tijdens die drie kwartier dat we buiten zijn. gaat het al niet veel beter.

Eenmaal in het Libellebos hebben we de keuze om zowel links- als rechtsaf te gaan.

Rechts stinkt het volgens Frenk (onzin), zijn er half-afgebouwde huizen, van die ‘valhekken’ en lopen er uit hun krachten gegroeide bruine honden.

‘Schotse Hooglanders zijn dat.’ ‘Ja, die.’

Gaan we linksaf de dijk over, komen we in een aangelegd wandelgebied met waterbekkens vanwege de omgeleide N201. Het ‘Niemandsland’. Daar dan maar naar toe, ondanks de koude wind.

‘Doen we het korte rondje?’ vraagt hij voorzichtig. ‘Nee, het lange,’ zeg ik streng.

Op de kieviten reageert hij vervolgens gematigd enthousiast, zwaluwen dwarrelen en meeuwen wauwelen. Alle gele bloemen noemt hij gemakshalve ‘gele madeliefjes’.

Als er in zijn ogen weer een gevaarlijk mens aan komt, gaat hij minstens drie meter aan de kant en valt bijna in het water.

‘Anderhalf is toch ook genoeg, gek!’ lach ik.

Dan kwaakt er een eend. Ze roept haar vriendje die zo hard als hij kan aan komt sprint-zwemmen. De belangstelling van de man is gewekt, maar ik voel me bijna een voyeur als de eendjes elkaar liefdevol begroeten en vervolgens gaan paren. Hij drukt haar even onder water, maar gelukkig niet te lang. Het was wat je noemt een hop on, hop off gebeuren… Allebei schudden ze na de korte vrijage hun verenpak uit om vervolgens niet meer naar elkaar om te kijken.

Twee keer raden waar het tijdens de rest van de wandeling over ging.

Frenk doet vervolgens nog een laatste poging om de wandeling in te korten door voor te stellen ‘hier schuin af te steken’. Aan mijn hardvochtig neen valt echter niet te tornen.

Ach, het is natuurlijk allemaal onzinpraat, want diep in z’n hart vindt-ie het best fijn dat lopen, want als het mij een dag ècht niet lukt, gaat hij alleen: ‘Ben er nou zo aan gewend…’

Bij terugkomst zegt-ie eerlijk het kòrte rondje gelopen te hebben en dat wel het fijn was, maar samen met mij veel gezelliger!

28 maart

De komende dagen wordt het spannend wat het aantal IC-opnames betreft.

De beschikbare bedden lopen aardig vol, Zwolle is al uitgeweken naar Duitsland.

Amerika heeft nu meer dan 100.000 besmettingen en Italië 10.000 doden.

Wordt er bij ons gehamsterd in wc-papier, in Amerika kunnen winkels van wapens en munitie de verkoop nauwelijks aan, bang als mensen zijn voor chaos en plunderingen die er kunnen ontstaan. Verschil moet er zijn.

Bij ons neemt het aantal besmettingen iets af, maar de IC-opnames nemen juist toe. Duidelijk is wel dat de mensen de opgelegde maatregelen veel meer in acht nemen dan vorige week. De anderhalve meter is al heel normaal, de hygiënemaatregelen worden in de winkels goed gehanteerd. Je merkt dat men met de nieuwe situatie leert omgaan.