Kraina Ślepców

"Kraina ślepców" to opowiadanie autorstwa Herberta George'a Wellsa, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.

Opowiadanie  opisuje losy próbującego się wspiąć na niezdobytą górę, alpinista  imieniem Nunez. Podczas wyprawy, bohater znalazł dolinę, odciętą od  reszty świata, otoczoną ze wszystkich stron stromymi przepaściami. Był  to legendarny "Kraj Ślepców". Dolina była rajem dla osadników  uciekających przed tyranią hiszpańskich władców, dopóki trzęsienie ziemi  nie zmieniło kształtu otaczających ją gór, odcinając ją na zawsze od  pozostałych terenów. Izolowana społeczność rozwijała się przez lata,  pomimo choroby, która dotknęła ich, powodując ślepotę wszystkich  noworodków. W miarę jak ślepota powoli rozprzestrzeniała się na wiele  pokoleń, pozostałe zmysły ludzi wyostrzyły się i zanim zmarł ostatni  widzący wieśniak, społeczność w pełni przystosowała się do życia bez  wzroku