Megan On Üç Yaşında

İÇİNDEKİLER

 Megan On Üç Yaşında(Untitled)Elyesa ÖzçelikATIFİÇİNDEKİLERTEŞEKKÜR1 ANNESİNİN SÜRPRİZİ2 MEŞE AĞACI3 BÜYÜK GÜN4 ÖĞLE PARTİSİ5 AKŞAM PARTİSİ6 MEGAN’IN ARKADAŞLARIKARAKTERLER

1 Megan On Üç Yaşında

Rehber Ruh, Hayalet Kaplan ve Korkunç bir Anne!

yazan

Owen Jones

Çeviren:

1 

2 Elyesa Özçelik

Megan’s Thirteenth

Copyright © 2021 Yazar Owen Jones

Tüm hakları saklıdır.

Yayınlayan:

Megan Publishing Services

http://meganthemisconception.com

Owen Jones'un bu eserin yazarı olarak tanınma hakkı Copyright Designs and Patents Act 1988'in 77. ve 78. bölümlerine uygun olarak beyan edilmiştir. Yazarın manevi hakkı vardır.

Bu kurgu eserde karakterler ve olaylar tamamen kurgusal olup geriye kalan unsurlar yazarın hayal gücünün bir ürünüdür. Bazı mekanlar gerçek olabilir, fakat olaylar tamamen kurgusaldır.

Yazarın bağlantıları:

http://facebook.com/angunjones

http://twitter.com/owen_author

owen@behind-the-smile.org

http://owencerijones.com

Owen Jones'un kitaplarını ve yazılarını yakından takip etmek için E-posta adresinizi buraya girerek bültenimize üye olabilirsiniz:

http://meganthemisconception.com

Aynı seride olan diğer kısa romanlar:

Megan Serisi

Rehber Ruh, Hayalet Kaplan ve Korkunç bir Anne!

Yanılım

Megan On Üç Yaşında

Megan’s School Trip

Megan’s School Exams

Megan’s Followers

Megan and the Lost Cat

Megan and the Mayoress

Megan Faces Derision

Megan’s Grandparents Visit

Megan’s Father Falls Ill

Megan Goes on Holiday

Megan and the Burglar

Megan and the Cyclist

Megan and The Old Lady

Megan’s Garden

Megan Goes To The Zoo

Megan Goes Hiking

Megan and the W. I. Cookery Competition

Megan Goes Riding

Megan Goes Yachting

Megan at Carnival

Megan at Christmas

1 ATIF

Bu hikayeyi beni ve kardeşlerimi harika bir şekilde yetiştiren anne babam Colin ve Marion'a adıyorum.

1 İÇİNDEKİLER

1 TEŞEKKÜR

Yardımları için karım Pranom'a ve kapak dizaynında yardımcı olduğu için arkadaşım David Prosser'a teşekkür etmek istiyorum.

1 1 ANNESİNİN SÜRPRİZİ

Megan`ın annesi Suzanne en son altı ay önce Megan`ı kömürlüğe kapattığından beri artık farklı bir kadındı. Megan`ın babasına kendisini her an ispiyonlayabileceğinin farkındaydı, ama o tatsız günden sonra bu gittikçe daha az olası hale geliyordu. Megan onu affetmişti, bu yüzden kendisini ona karşı borçlu hissediyordu. Hiç değilse Megan artık annesinin yanında doğa üstü psişik güçleri hakkında konuşmuyordu.

Megan`a göre annesi aralarındaki bu sözsüz ana-kız antlaşmasında tekrar onun tarafına geçmişti, tıpkı yapması gerektiği gibi. Megan başlarda annesinin yaşanan son olayı kızının isteklerini elde etmek kendisine şantaj yapmak için kullanabileceğinden endişe ettiğini biliyordu. Öz annesinin kızı hakkında böyle düşündüğünden emindi ve bu onu çok üzüyordu. Fakat yine de annesi küçük kızına karşı yavaş yavaş da olsa tekrar ısınmaya başlamıştı ve bu gittikçe iyiye gidiyordu.

Megan da annesi de bu antlaşmanın gayet farkındaydı, ama bu antlaşmaya annesinden çok Megan`ın katkısı oluyordu. Megan annesinin kızı olma sorumluluğunu yerine getirdiğini düşünüyordu.

Annesinin yemek yapmasına, yatakları toplamasına yardım ediyor, alışverişten dönünce poşetlerini taşımayı teklif ediyor ve sebzeleri hazırlamasına yardımcı olmaya çalışıyordu. Suzanne`ın kaderine boyun eğmekten başka yaptığı pek bir şey yoktu. Annesi resmen Megan`ın onu asla bilerek yüz üstü bırakmayacağını anlayacak idrake bile sahip değildi ama Megan annesinin böyle düşündüğünü o kadar iyi biliyordu ki düşüncelerini kelimesi kelimesine yazabilirdi.

Ancak Megan`ın doğum gününden bir hafta önce cumartesi sabahı kahvaltı masasında Suzanne hem kızını hem de kocasını:

“Gelecek cumartesi on üç yaşına basacaksın, doğum günün için ne istersin, Megan? On üçüncü yaş günü her çocuk için çok özeldir, artık küçük bebeğimiz değil genç kızımız olacaksın. Değil mi babası?” diyerek şaşkına çevirdi.

“Evet, büyümüş olacaksın… On üç yaşında olacaksın! Zaman nasıl da uçup gidiyor ama. Ne dersiniz bahçede parti verelim mi? Ya da çadır kurarız. Böylece muhallebi ve jöle yedikten sonra arkadaşlarınla müzik eşliğinde dans edebilirsin. ”

“Ya Baba! Arkadaşlarıma jöle ve muhallebi ikram ederek beni küçük düşürmeyi düşünmüyorsundur umarım… Değil mi?”

“Niye? Yoksa bu tarz şeyler için fazla mı büyüksün? Ne yapalım, ben senin kadar olgun değilim. Seviyorum işte. Çocuk tatlılarına bayılıyorum. Nam nam! Her neyse, seninkini ben yerim. Doğum günü pastasına ne dersin peki? Yoksa onun için de mi fazla olgunsun?”

“Doğum günü pastası istiyorum evet - pasta çok iyi olur. Daha başka ne yeriz onu da düşünmem lazım… Belki köri ile pizza yiyebiliriz.”

“Körili pizza mı? Daha önce hiç böyle bir şey duymamıştım. Körili pilav ve peynirli pizzayı duymuştum ama körili pizza kulağa çok garip geliyor.”

“Hayır pizza ile köri aynı tabakta olmayacak! Anne, babam saçmalıyor.”

“Şaka yapıyor canım, aldırma. Bazen yapar böyle şakalar. Her zamanki gibi,… ilk kez mi fark ediyorsun? Çocuksu yanını hiç kaybetmemiş, kerata seni”

Hep beraber güldüler.

Bu ailelerinde yıllardır eksik olan bir şeydi… hatta Megan ilk defa kömürlüğe kapatılmadan önce bile eksik olan bir şey.

“Masadan kalkabilir miyim, arkadaşımı arayacağım da?”

“Sandalyeden demek istedin herhalde, tabi ki arayabilirsin, arkadaşına köriye ilave olarak pizzaya başka hangi malzemeyi katmamız gerektiğini sormayı da unutma olur mu?”

“Ya baba!” diye iç geçirip anne babasına öpücük attı. “Düzenleyeceğiniz parti için teşekkürler. Bu tüm zamanların en güzel partisi olacak.”

Megan odasının kapısını açar açmaz karşısında hayalet kaplan arkadaşı Grrr'ı gördü, Grrr yatağında yayılmış halde yatıyordu. Grrr yavaşça kafasını kaldırıp arkadaşı Megan'a baktı ve sesli sesli mırlamaya başladı.

“Kenara kay kedicik, yapacak bir sürü işim var.” Grrr Megan'ın kendisini dürtmesiyle sırtüstü yatıp okşanmayı bekledi. Megan Grrr'ın çekildiği yere atlayıp yatağının yanındaki masadan telefonuna uzandı.

“Jane? Ben Megan. Demin annemle babam on üçüncü yaş günümü kutlayacağımızı söyledi! Harika değil mi? Ayın on üçünde olacak, gelecek Cumartesi. Evet ayın on üçünde on üç yaşıma basmış olacağım. Sen de geleceksin değil mi? İlk sana sordum ama okuldaki diğer herkesi de arayıp davet edeceğim.”

“Babam bahçeye çadır kurabiliriz dedi. Disko, ışıklı süslemeler, yeme içme ve daha neler neler... Sen ne düşünüyorsun?”

“Pizza, kebap, köri, jöle, dondurma ve pasta?”

“Neden olmasın! Anneme derim o dediğinden sipariş eder.”

“DJ de çağıralım mı?”

“Evet harika fikir! Jack Hammer'ı çağıralım! Kendisi sağlam DJ'dir! Kapatmam gerek Jane. Rastladığın herkese partime gelebileceklerini söyle. Partinin saati kesin olunca seni ararım. Görüşürüz.”

İki saat sonra Megan tüm arkadaşlarını partisine davet etmiş ve isterlerse yanlarında arkadaşlarını da getirebileceklerini söylemişti. Sonunda telefonunu elinden bırakıp gözlerini kapattı ve Grrr'ın renklerinin sıcaklığını daha doğrusu auralarını hissetti, rehberi Wacinhinsha kendisine bunu öğretmeden önce onlara renkli ışıklar diyordu.

Kaplan dostuyla auralarını karıştırmak ona büsbütün bir rahatlama ve huzur veriyordu. Kaplanların insanlar dışında pek düşmanı olmaz, ama Grrr hayatta olmadığı için artık hiçbir alemde hiç kimseden ve hiçbir şeyden korku duymuyordu.

Megan adeta büsbütün bir ferahlık hissi içinde yüzüyor olsa da anne babasına onlarla alışverişe gideceğine dair söz verdiği için birazdan yatağından kalkması gerektiği gerçeğini unutmamıştı.

“Grrr, sen de bizimle gelecek misin yoksa burada mı kalırsın?” Dev kaplan hala mırlıyordu ama uyuyor da olabilirdi - uyuyor mu yoksa uyanık mı ayırt etmesi güçtü - hele zaten ölü olduğunu düşünürsek.

“Gitmem gerek… Sonra görüşürüz.” Kaplandan bir cevap gelmedi, tam da beklediği gibi, yine de Grrr ile konuşmayı seviyordu gerçi, tıpkı normal insanların hayatta olan evcil hayvanlarıyla konuşmayı sevmesi gibi.

Grrr büyük bir kediydi ve kediler ne ölü ne de diriyken insan dillerini konuşamazlar, ama insanları korkutabilir veya onları neşelendirebilirler. Megan birinin veya bir şeyin ölmesinin hiç bir şeyi değiştirmediğini öğrenmişti, kaybolan sadece bedenleriydi.

Beraber gündelik alışverişlerini yapmak ve parti için gerekli olan malzemeleri almak için ailecek Megan'ın babasının arabasıyla şehir dışındaki alışveriş kompleksine gittiler. Anne babası ona yeni bir parti elbisesi hediye etti ancak Megan tam elbisede karar kılacaktı ki antik roma-yunan tarzı tam boy kolsuz mavi renkli güzel bir elbiseyi seçti. Ayrıca öğleden sonraları sıcakta giymek için kendine hasır bir şapka da aldı.

Megan ve annesi alışveriş yapmayı çok seviyordu, fakat Megan'ın babası için aynı şey söylenemezdi. Sonunda her birinin elinde bir araba dolusu ürün vardı, annesi arabaya gidip aldıklarını arabaya yerleştirmesini söyledi fakat Megan buna pek istekli değildi çünkü ebeveynlerinin onun doğum günü için onsuz biraz daha alışveriş yapmak istediğinden şüpheleniyordu.