Umowa o partnerstwie publiczno - prywatnym a umowa administracyjna

Inwestycje publiczne wymagają tworzenia

szczególnych rozwiązań prawnych, wybiegających poza spektrum dotychczasowych

rodzajów kontraktów. Daje się i w tym miejscu zaznaczyć wpływ prawa unijnego

czy międzynarodowego. Dlatego też w celu przekazywania lub wspólnej realizacji

zadań publicznych związanych z przebudową infrastruktury, jak też świadczenia

usług powszechnie dostępnych, pojawiła się potrzeba stworzenia odrębnej instytucji,

w ramach której podmioty publiczne i inwestorzy staliby się partnerami w imię

realizacji zarówno własnych interesów, jak i dobra ogółu. Tą szczególną instytucją

jest partnerstwo publiczno-prywatne wprowadzone w Polsce w 2005 r., z sukcesem

realizowane przez inne kraje europejskie od wielu lat. Z uwagi na fakt, że partnerstwo

publiczno-prywatne, jako instytucja stosunkowo młoda, było w literaturze

analizowane w dużej mierze jedynie z gospodarczego punktu widzenia, należałoby

przyjrzeć się mu również od strony teoretycznoprawnej i samego prawa administracyjnego,

z którym będzie ono chociaż pośrednio związane. Toteż celem niniejszej

pracy jest analiza regulacji umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym, stanowiącej

serce całej instytucji, po pierwsze w kontekście ogólnych form działania

administracji, a po drugie cech szczególnego rodzaju umowy, jakim jest kontrakt

administracyjny.