Oh du Fröhliche

Lars Krumbach

Oh du Fröhliche

Plattdütsche Wiehnachsgeschichen

Dieses ebook wurde erstellt bei

Inhaltsverzeichnis

Titel

Wiehnachsobend

De Wiehnachsbaum

Impressum neobooks

Wiehnachsobend

Ja, nu is dat bald woller so wiet. Wiehnachten steiht vör de Döör. Ick weit noch, vor een poor Johrn, dat wer vilich een Bescherung...

Unse beiden Lütten, Janick und Francesca wulln partu, dat de Wiehnachtsmann bi uns de Geschenke bringt. Nee, nich Mama und Papa. De Wiehnachtsmann persönlich schull komen. Ick dach, good, dat schull loosgon. Kurt, uns Nover seih fast ut als de Wiehnachtsmann und ick wüss, dat he be sien Enkelkinner dat ok al mokt harr. Den kunn ick frogen.

Heb ick denn ok glieks mookt. Kurt freu sik sogoor, dat ick frogen düng und seggt ok glieks to.

We hebt ok allns bekakelt. Den Büddel mit de ganze Geschenke schull ick denn kurz ehrdem to em bringen.

Als ick an 22. Dezember denn schworen Büddel no Kurt bröch, mein ick noch, dat wi jümmers Klock fief Bescherung meuken düng. Kurt hett versproken, dat hei denn to rechten Tied dor is.

Ob denn Wech no Huus freu ick me över de ganze Sok. Dat ward een Spoos warrn. De Klüsen vun de Kinner wöarn lüchten, dat wer me kloor.

Een Dach vör Wiehnachten, heb ick de Kinner denn vertellt, dat de Wiehnachtsmann kummt. De Gesichter harrst du mol seihn schullt. Selige Kinnerogen segg ick di.

Doch twei Minuten loter harr ick een Problem, an dat ick nie dach harr.

Francesca mein nämli, dat de Wiehnachtsmann immer dör den Kamin in de Stuv kummt.

Ick wer ganz verdattert. Wohrhaftig?, heb ick denn glieks nofrogt.

Ja, seggt se denn. Dat hebb ick in Puschenkino sehen.

Ick heb denn mien Frau ankeken, aver de tuck blots mit den Schullern. Watt mogs du jetzt blots? Be mi in Breegen klötert dat ornlich. De Schostein is temlich kniepsch und Kurt wer nich de spiddeligste.

Als de Kinner denn in de Puch wearn, heb ick denn ok glieks Kurt anropen und em de ganze Sok vertellt. „Pass ob Kurt“, heb ick seggt. „Ick stell di een Löller ant Huus und deponeer boben an Schostein noch een Kanister mit Schmerseip, dann wart dat schon klappen.“