Tożsamość i formacja katechetów

Zaprezentowana w pracy koncepcja kształtowania tożsamości katechetów jest skierowana do katechetów i wychowawców oraz osób odpowiedzialnych za ich formację i przygotowanie do głoszenia Ewangelii. Katecheza jest procesem edukacyjnym, a więc katecheta powinien posiadać zdolności praktycznego przekazu wiadomości. Celem formacji jest pomoc katechetom w osiągnięciu właściwego przygotowania. Katecheta nie może zadowolić się poznaniem treści przesłania chrześcijańskiego czy znajomością metod, ale powinien wykształcić różne sposoby działania oraz nieustannie dbać o rozwój swojej osobowości i permanentną formację. Tylko właściwa formacja pomoże w umiejętności katechizacji. Zadaniem duszpasterstwa katechetycznego wspólnoty Kościoła jest troska o wykształcenie i przygotowanie ludzi odpowiedzialnych za posługę Słowa. Przekonanie to wypływa zarówno z założeń dydaktycznych i pedagogicznych katechezy, jak i z tradycji Kościoła, który zawsze wyrażał, że wychowanie osoby ludzkiej dokonuje się najskuteczniej w wyniku osobowego oddziaływania (por. DOK 234). Szczególnym zadaniem formacji permanentnej katechetów jest wzmacnianie i rozwijanie ich kompetencji intelektualnych, duchowych i społecznych. Jednak bardziej niż na wiedzę należy zwracać uwagę na pielęgnowanie przez katechetów umiejętności otwierania się na ludzi i zdobywania ich zaufania. W związku z tym komunikacja interpersonalna, która zakłada równowagę pomiędzy przekazem treści (wiedzy), a tworzeniem i kształtowaniem relacji, wymaga od katechety szczególnej wrażliwości na katechizowanych.