Ekologiczne techniki grafiki warsztatowej

Wstęp

Książka jest poświęcona zagadnieniom zastosowania

nietoksycznych metod w grafice

warsztatowej. Od lat 90. XX w. zauważalne jest

duże zainteresowanie ekologicznym aspektem

technologii graficznych, głównie w USA, Kanadzie

i w krajach Europy Zachodniej. W Polsce

zarówno nietoksyczne techniki, jak i materiały

oraz warsztat nie są szerzej znane. Ze względu

na swoje liczne zalety, jak również potencjał

wyrazowy, alternatywne techniki i materiały

zasługują na głębszą analizę, szerszą aplikację

w nowoczesnym warsztacie graficznym oraz

przybliżenie polskiemu czytelnikowi tych zagadnień.

Ze względu na bardzo rozległy obszar

badań różnorodnych działań artystycznych,

w założeniu praca stanowi syntetyczne ujęcie

problemu z analizą poszczególnych metod, technik

i materiałów. Znaczenie pracy zawiera się

w jej podstawowych, równorzędnych aspektach,

określających jej wartość zarówno w zakresie

naukowym, jak i praktycznego zastosowania.

Aspekt naukowy znajduje swoje odzwierciedlenie

w poszerzeniu wiedzy o grafice, istocie współczesnych

rozwiązań warsztatowych, możliwości

i zastosowań nietoksycznych technologii. Oparte

na badaniach rozwiązania, opisane techniki wraz

z podaniem parametrów technologicznych i receptur,

w znacznym stopniu przybliży naukowo-

-artystycznemu środowisku grafików w Polsce,

dynamicznie rozwijający się na Zachodzie obszar

grafiki non-toxic. W upowszechnieniu nowych

kierunków badań w zakresie technologii graficznych,

poszerzeniu wiedzy o grafice artystycznej

i jej współczesnych dokonaniach zawiera się popularyzatorski

aspekt niniejszej pracy. Artyści

graficy znajdą tu charakterystyki nietoksycznych

technik, propozycje receptur oraz opis przeprowadzonych

doświadczeń, wraz z prezentacją

uzyskanych efektów. Mam nadzieję, że przedstawiony

materiał będzie inspiracją dla czytelnika

do indywidualnych poszukiwań twórczych, które

okażą się wartościową artystycznie eksploracją.

Książka powstała z myślą o wszystkich osobach

zajmujących się grafiką lub zainteresowanych

nią, które są skłonne przeżyć twórczą przygodę

i doświadczyć innych, bezpieczniejszych,

współcześnie stosowanych metod i środków bądź

mających potrzebę zaktualizowania swojej dotychczasowej

wiedzy i praktyki artystycznej.

Adresatami niniejszej pracy są głównie graficy

praktycy, pracownicy naukowi wyższych

uczelni, studenci kierunków artystycznych, nauczyciele

i uczniowie liceów plastycznych. Zaprezentowany

w tej publikacji alternatywny

charakter warsztatu graficznego może czynić

ją pomocną w organizacji i prowadzeniu pracowni

plastycznych w placówkach oświatowych

i edukacyjnych. Uwzględniając uniwersalne

przesłanie i praktyczny charakter omawianych

zagadnień, mam nadzieję, że książka będzie interesująca

dla wszystkich osób, którym proekologiczny

wymiar twórczości nie jest obojętny.

Podziękowania

Autorka wyraża wdzięczność Recenzentom

niniejszej monografii: Profesorom Henrykowi

Ożogowi i Andrzejowi Markiewiczowi za wnikliwą

i życzliwą ocenę oraz cenne uwagi niezwykle

pomocne w ukształtowaniu ostatecznej zawartości

i formy książki.

Słowa serdecznego podziękowania kieruję do

prof. Jana Szmatlocha i mgr Barbary Czapor-Zaręby

za przeprowadzenie szeregu doświadczeń

8 Wstęp

z zastosowaniem nietoksycznych środków i materiałów

w technikach druku wklęsłego i wypukłego

oraz za udostępnienie efektów badań i powstałych

wspaniałych grafik.

Składam podziękowania mgr. inż. Stanisławowi

Kamińskiemu za profesjonalne i rzetelne

zaprojektowanie, wykonanie i uruchomienie

stanowisk będących bazą badawczą Pracowni

Ekologicznych Technik Grafiki w Instytucie

Sztuk Pięknych na Wydziale Sztuki Akademii

im. Jana Długosza. Paniom dr Renacie Misztal

i mgr Agnieszce Balińskiej z Wydziału Matematyczno-

Przyrodniczego AJD dziękuję za przystępne

przybliżenie mi i czytelnikom procesów

chemicznych zachodzących podczas trawienia

metalowych matryc.

Chcę również podziękować wszystkim osobom

współpracującym ze mną zarówno w trakcie

realizacji zadań projektu, jak i przy powstawaniu

publikacji. Szczególnie dziękuję mojej Rodzinie,

Monice i Bartkowi oraz bliskiej mi osobie

– dr. hab. inż. Jerzemu Winczkowi – za dużą pomoc

i wsparcie oraz trud włożony w przygotowanie

materiałów monografii do edycji.

Katarzyna Winczek