Oda do młodości

Zestrzelmy myśli w jedno ognisko,

I w jedno ognisko duchy!

Dalej, bryło, z posad świata!

Nowemi cię pchniemy tory,

Aż opleśniałej zbywszy się kory,

Zielone przypomnisz lata!

A jako w krajach zamętu i nocy,

Skłóconych żywiołów waśnią,

Jednem: Stań się! z Bożej mocy

Świat rzeczy stanął na zrębie;

Szumią wichry, cieką głębie,

A gwiazdy błękit rozjaśnią: —

W krajach ludzkości jeszcze noc głucha,

Żywioły chęci jeszcze są w wojnie...