Πώς Να Πραγματοποιήσεις Εύκολα Οποιαδήποτε Επιθυμία Σου

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ;

Η επιθυμία είναι σκοπός ζωής. Η αδιαφορία είναι σκοπός θανάτου.

Χαλίλ Γκιμπράν

Τι σημαίνει επιθυμώ;

Στα λεξικά βρίσκουμε διάφορους ορισμούς όπως: έντονη θέληση να αποκτήσουμε ή να κάνουμε κάτι που φέρνει ευχαρίστηση και ικανοποίηση, αίσθησηστέρησηςγια κάτι που θεωρούμε απαραίτητο για τη σωματική ή την πνευματική μας υπόσταση, έντονο συναίσθημα που ωθεί στην επιδίωξη της απόκτησης, της επίτευξης ή της υλοποίησης όλων όσων μπορούν να ικανοποιήσουν μια σωματική ή πνευματικήανάγκη, παθιασμένη αναζήτηση ή κατάσταση αναμονήςπριν από τηναπόκτηση, την επίτευξη ή την υλοποίηση όσων θεωρούμε απαραίτητα για τις απαιτήσεις ή τις προτιμήσεις και τις ανάγκες μας.

Ως εκ τούτου, η επιθυμία είναι μια άμεση τάση προς την επίτευξη του αντικειμένου της επιθυμίας και αν αυτή η παρόρμηση φτάσει στο στόχο της, προκύπτει μια αίσθηση απόλαυσης και ικανοποίησης, διαφορετικά μπορεί να προκύψουν συναισθήματα πόνου και απογοήτευσης.

Αλλά από πού προέρχεται η επιθυμία; Τι ακριβώς είναι;

Η ετυμολογία του όρουdesiderio(επιθυμία) είναι πολύ ενδιαφέρουσα και όπως συχνά συμβαίνει με τέτοιες έννοιες, αποκαλύπτεται το βαθύτερο του νόημα.

Η λέξη desiderio(επιθυμία) προέρχεται από τα λατινικά και αποτελείται από το μόριο de- καιτο ουσιαστικό -sidera. Το de- έχει την έννοια της αφαίρεσης, της απομάκρυνσης, της απουσίας, ενώ sideraείναι ο πληθυντικός του sidus που σημαίνει αστέρι.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι desiderio(επιθυμία) σημαίνει «σταματώ να κοιτάζω τα αστέρια» ή «διαπιστώνω την απουσία των αστεριών» και όλα αυτά συνδέονται με το πεπρωμένο που από τις απαρχές του κόσμου λέγεται ότι είναι γραμμένο στα αστέρια.

Άρα, η επιθυμία είναι η απουσία των αστεριών, η απουσία μιας κατεύθυνσης, που μας κάνειαναπόφευκτα να νιώθουμε χαμένοι, αποπροσανατολισμένοι και πιθανώς ανήσυχοι.

Γι’ αυτό, η επιθυμία έχει μέσα της το συναίσθημα του πόνου, γιατί γεννιέται από μια απουσία και η συχνότητα μιας τέτοιας απουσίας καθορίζειτην ένταση αυτού του πόνου.

Έτσι η επιθυμίαφέρει μέσα της μια ελπίδα, μια παρόρμηση προς κάτι που θεωρούμε απόν και που αντιθέτως αισθανόμαστε ότι θα θέλαμε να ήταν παρόν στη ζωή μας. Επομένως, όχι μόνο η απουσία, αλλά και η παρουσία αποτελεί μέρος της επιθυμίας.

Πράγματι, το μόριο de- έχει και εμφατική έννοια, άρα de-siderare(επιθυμώ) μπορεί να σημαίνει επίσης «κοιτάζω τα αστέρια με προσοχή», επίμονα, περιμένοντας και ελπίζοντας κάτι.

Ανέκαθεν οι άνθρωποι ήξεραν ή πίστευαν ότι βρίσκονταν υπό την επιρροή μίαςυπερφυσικής, θεϊκής δύναμης των αστεριών, πεποίθηση, αληθής ή όχι (δεν θα το αναλύσουμε εδώ, γιατί δεν έχει σχέση με το θέμα μας), που υπάρχει ακόμα και σήμερα. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στα ζώδια και θεωρούν ότι ο χαρακτήρας και οι κλίσεις του καθενός εξαρτώνται από τους αστερισμούς.

Το Ετυμολογικό Λεξικό της Ιταλικής Γλώσσας, DELI (DizionarioEtimologicodellaLinguaItaliana), αναφέρει ως πρωταρχική, κυριολεκτική έννοια της λέξηςdesiderare, «να σταματάς να παρατηρείς τα αστέρια οιωνοσκοπικά», κατά τον Πιανιτζάνι «να παίρνεις το βλέμμα σου από τα αστέρια εξαιτίας της έλλειψης οιωνών», δηλαδή θετικών σημαδιών που προμηνύουν το μέλλον και ο Καρντινάλι Μπορέλι θεωρεί ότι προέρχεται από το de-sumπου σημαίνει ότι στερούμαι, μου λείπει.

Οι desiderantes (επιθυμούντες)ήταν οι στρατιώτες που περίμεναν τους συντρόφους που δεν είχαν γυρίσει ακόμα από το στρατόπεδο μετά τη μάχη.

Το να περιμένεις ένα σύντροφο που δεν έρχεται σημαίνει αναμονή, επιθυμία να τον ξαναδείς και να τον ξαναγκαλιάσεις και εκφράζει μια ανησυχία για την απουσία.

Άρα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο όρος de-siderio(επιθυμία) σημαίνει επίσης «να κάθεσαι κάτω απ’ τα αστέρια και να περιμένεις».

Δεν είναι τυχαίο που στα λατινικά το μόριο deέχει και εμφατική έννοια και όχι μόνο την έννοια της απομάκρυνσης, όπως η πρόθεση. Και εδώ βρίσκεται η προέλευση της κλασικής έκφρασης «κοιτάζω τα αστέρια» ή «ένα αστέρι που πέφτει,ευχόμενοι κάτι».

Το ρήμα desiderare(επιθυμώ) έχει το αντίστοιχό του considerareπου σημαίνει εξετάζω, κοιτάζω προσεκτικά, λαμβάνω υπόψιν, συλλογίζομαι, θεωρώ.

Η προέλευση αυτής της λέξης είναι παρόμοια. Εδώ η λέξη sideraσυνδυάζεται με το cumκαι σημαίνει «παρατηρώ τα αστέρια» αναζητώντας οιωνούς από αυτά.

Αυτό συμβαίνει και με την αστρολογία, για παράδειγμα «Η Σελήνη με ευνοεί, άρα μπορώ…» ή «Υπάρχει αυτός ο αστερισμός σ’ αυτό το τμήμα του ουρανού, οπότε…». Όλα αυτά είναι το considerare, ενώ το de-siderareπάει παραπέρα, «Θέλω αυτό, ακόμα κι αν ο ουρανός δεν είναι ευνοϊκός».

Αντίθετα, στο ουσιαστικό δεν υπάρχει αντιστοιχία. Στη λέξη desiderio(επιθυμία) αντιστοιχεί η λέξη considerazione(θεώρηση), όπου το επίθημα -zioneθέλει να δώσει στη λέξη μια λιγότερο στατική-στοχαστική και περισσότερο ενεργή έννοια.

Από τους προαναφερθέντες ορισμούς της λέξης desiderio(επιθυμία) προκύπτει ότι η επιθυμία φέρει μέσα της την απουσία και την παρουσία. Το αντικείμενο της επιθυμίας γεννιέται από την απουσία κάποιου πράγματος και λόγω της ίδιας της απουσίας του γίνεται επιθυμητό, ώστε να θεωρείται παρόν στην ίδια την επιθυμία.

Η επιθυμία είναι αυτό που ουσιαστικά μας ταυτοποιεί, αυτό που μας προσανατολίζει και μας ελκύει, αυτό που μας επιτρέπει να βλέπουμε τα αστέρια με προσοχή, για να βρούμε την πορεία μας, δηλαδή να ξέρουμε τι επιθυμούμε να χαράξει την πορεία που θα ακολουθήσουμε.

Στην επιθυμία παραδόξως δεν παίζει ρόλο αν το αντικείμενο της επιθυμίας επιτευχθεί ή όχι.Αυτό που είναι σημαντικό είναι η καθαυτή πράξη του να επιθυμούμε και αυτό συμβαίνει, γιατί είναι ένα είδος ενέργειας που παράγεται και μεγαλώνειμόνη της, ωθώντας τον άνθρωπο προς μια κατεύθυνση.

Η επιθυμία στην πραγματικότητα μάς ωθεί προς έναν προορισμό, μας ωθεί να διανύσουμε και να χαράξουμε το δρόμο μας, τη διαδρομή που ο καθένας μας πρέπει να κάνει, για να φτάσουμε στον επιθυμητό στόχο.Στο τέλος, όμως, δεν έχει σημασία αν θα φτάσουμε στην κορυφή του βουνού,αυτό που έχει σημασία είναι να είμαστε στο δρόμο.Ένας ορειβάτης θα νιώσει μεγάλη χαρά, όταν φτάσει στην κορυφή, αλλά αυτή η χαρά θα είναι ανάλογη με την αναρρίχηση που θα πρέπει να κάνει, με την προσπάθεια που θα καταβάλει, με τα προβλήματα που θα καταφέρει να ξεπεράσει, με το κατά πόσο κατάφερε να πάει πιο πέρα απ’ό,τι πίστευε πως μπορούσε να πάει.

Αυτό που έχει σημασία είναι η επιθυμία, γιατί το αντικείμενο της επιθυμίας είναι ήδη παρόν στη διαδικασία της επιθυμίας αυτού που επιθυμεί. Και μόνο χάρη σε αυτή την επιθυμία υπήρξε και υπάρχει ο δρόμος.Υπό αυτήν την έννοια η επιθυμία μάς ωθεί να μεταβούμε από την τρέχουσα κατάσταση στην επιθυμητή και γίνεται η κινητήρια δύναμή μας.

Αυτή η διαδρομή που η επιθυμία μάς παρακινεί να κάνουμε, ξεπερνώντας τους φόβους και τις ανησυχίες μας, περνάει μέσα από την κατανόηση του γιατί θέλουμε κάποια πράγματα.Στην πραγματικότηταη επίγνωση των αιτιών αυτής της επιθυμίας μάς οδηγεί στο να γνωρίσουμε εκείνο το κομμάτι του εαυτού μας που έχει δώσει ζωή σ’ αυτήν την επιθυμία.

«Αν ξέρεις γιατί το θέλεις, θα βρεις και τον τρόπο να το κάνεις».

Η επιθυμία είναι στενά συνδεδεμένη με τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβείς, για να τηδεις να πραγματοποιείται.Είναι αδιανόητο να υπάρχει μια ενέργεια, όταν δεν υπάρχει κανένας στόχος και είναι εξίσου αδιανόητο να υπάρχει ένας στόχος, εάν δεν υπάρχει επιθυμία.

Επομένως, η επιθυμία δείχνει ότι περιμένουμε κάτι που θέλουμε να έρθει, κάτι που μας λείπει, και ότι μπαίνουμε σε μια κατάσταση αναμονής που μας ανοίγει απεριόριστους χώρους.

Επιθυμώντας συντομεύουμε την απόσταση ανάμεσα σε εμάς και το γεγονός, ακόμα κι αν είναι τεράστια.Γι’ αυτό, μεταφορικά έχουμεμπροστά μας ένα δρόμο, μια διαδρομή.Ωστόσο, εμείς οι ενήλικες έχουμε μειώσει αυτήν τη διαδρομή, μαζί με το χώρο και το χρόνο, κάνοντας τις επιθυμίες μας ακριβείς, συγκεκριμένες, άμεσες ανάγκες που πρέπει να ικανοποιήσουμε γρήγορα.Έχουμε μετατρέψει αυτότο μονοπάτι της ελπίδας που είναι γεμάτο συγκινήσεις, αναμένοντας κάτι απροσδιόριστο, σε έναν αυτοκινητόδρομο που διανύεταιεύκολα, όπου έχουμε ήδη προγραμματίσειτις εξόδους.

Η επιθυμία είναι το είναι, ενώ η ανάγκη είναι το έχειν.

Και την επιθυμία πρέπει να τηνοργανώσουμε, να τη σκεφτούμε.Πρέπει να αναλυθεί με την πάροδο του χρόνου,για να βρούμε λύσεις, να κάνουμε δοκιμές.Και αν δεν εκπαιδεύσετε το μυαλό σας στην αναμονή, θα γίνετε σκλάβοι των χρημάτων, της επιτυχίας, της δύναμης, της δόξας, των απολαύσεων.

Έτσι, δεν κρατάμε χρόνο και χώρο για τις επιθυμίες, για να νιώσουμε και να φανταστούμε ένα μέλλον όλο και πιο συναρπαστικό, δεν βλέπουμε τις ευκαιρίες που η ζωή μας προσφέρει.Μένουμεακίνητοι, ενώ πιστεύουμε ότι τρέχουμε γρήγορα, ότι τα έχουμε όλα, αλλά στη συνέχεια βλέπουμε ότι δεν έχουμε σχεδόν τίποτα.

Για να προχωρήσουμε στη ζωή, είναι χρήσιμονα κάνουμε μερικά βήματα πίσω, δηλαδή να πάρουμε μια ανάσα για το τρέξιμο, να αφήσουμε τονου να ξεκουραστεί λίγο, για να του δώσουμε χρόνο να ανακάμψει.

Οπότε, τι αποφασίζουμε;Δίνουμε χώρο στη φαντασία μας και ξαναπετάμε με τα φτερά της, όπως κάναμε παιδιά, όταν μας φαινόταν ότι είχαμε όλο τον κόσμο στα χέρια μας, όταν όλα ήταν εφικτά και κάθε ρόλος και κάθε αντικείμενο μάςενθουσίαζε, μας φαινόταν συναρπαστικό;

Τις στιγμές πουκαταφέρνουμε να μένουμε μόνοι με τον εαυτό μας και φανταζόμαστε τους εαυτούς μας αλλιώς, σε διαφορετικές καταστάσεις και πλαίσια, έχουμε το θάρρος να πιστέψουμε ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε αυτά τα όνειρα;

Επομένως, σε τελική ανάλυση η επιθυμία είναι ζωή, είναι χρήσιμη και βοηθάει πολύ στη σωματική, την ψυχική και την πνευματικήμας ισορροπία.

Έχουμε φτάσει σε σημείο όπου πολλοί άνθρωποι θεωρούν την επιθυμία σαν κάτι που δεν πρέπει να έχουμε, κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε, κάτι για το οποίο δεν αξίζεινα αφιερώσουμε ούτε χρόνο ούτε κόπο ή μάλιστα κάτι που δεν αξίζουμε. Κι αυτό γιατί από την παιδική μας ηλικία έχουμεμάθει, μέσα από αυτά που γενικά ονομάζουμε τραύματα, να μην επιθυμούμε, να θεωρούμε ότι όλο αυτό είναι μιαανόητη και επικίνδυνη δραστηριότητα.

Φανταζόμαστε, αλλά νιώθουμε την πικρία της αδυναμίας της υλοποίησης και μάλιστα θεωρούμε την επιθυμία μάταιη.Αυτό κάνει τη ζωήμας άσχημη, προκαλείτις δυσκολίες μας και τις ασθένειές μας, καταστρέφει τη δημιουργικότητά μας.

Γινόμαστε τυφλοί, μολονότι βλέπουμε, και κουφοί, μολονότι ακούμε, σ’ αυτόν τον κόσμο που, αν τον παρατηρήσουμε προσεκτικά, είναι τεράστιος, γεμάτος δυνατότητες, γεμάτος χαρά και ευτυχία, και πάλι, αν έχετε την ικανότητα να το αντιληφθείτε.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να σας παρουσιάσω αυτό το βιβλίο και αυτές τις τεχνικές με χαρά, ελπίδα, και γιατί όχι, με τη βεβαιότητα ότι όλα αυτά θα σας χρησιμεύσουν, για να ζήσετε τη ζωή σας με τον πιο όμορφο και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.