Wiersz do Króla Pruskiego

 
Jeden piorun z rąk Ludu zniszczy twoje hordy.
 
 
Oto zorza wolności już dla Niemiec świta,
Lud schylony z zapałem na klęczkach ją wita;
Na krew rozlaną braci – przysięga przed Panem,
Zwyciężyć! lub na wieki zginąć wraz z tyranem!..
 
 
I zwycięży – bo BÓG chce, ludu sprawa święta;
BÓG skinie a Lud starga najsilniejsze pęta. —
Trzoda twych najemników pierzchnie dziki wrogu.
Królu! BÓG Lud wspomaga, wydaj wojnę BOGU.
 
 
Wezwij Cara północy przewodnika twego,
Dzikie hordy Kirgizów – szatana samego;